Verslag GK4 en BEKC race 6 Emmen



Nu, een kleine twee weken al weer nadat we de zesde ronde van de GK4 en BEKC reden in Emmen, bekruipt me nog steeds dat positieve gevoel dat ik gedurende dat hele weekeinde meekreeg. Het was een topweekeinde, als een prachtig schilderij dat door u werd ingekleurd en met mooie momenten werd omlijst. Strakke races, deelnemersvelden waar we trots op zijn en een sfeer die je alleen bij de GK4 treft. Een sfeer, zo relaxed en prettig, die volgens mij het weekeinde tot een van de mooiste van dit seizoen tot nu toe maakte. Dat doet ons meteen al weer uitkijken naar volgende week op Spa Francorchamps. Wat kan het kartleven toch mooi zijn.



De GK4, BEKC en Formula Honda 9PK wedstrijden zorgen voor een drukke en volle agenda. Een agenda die een strakke tijdplanning vereist en een ploeg die optimaal haar werk doet. De GK4 crew, wedstrijdleiding en baanploeg, verdienen de nodige credits. Ze hebben volgens ons een geweldige job verricht. Strak geleid, goed en oplettend gewerkt. Een compliment mag wel eens toch?



Dank ook aan de familie Roodenburg die er weer alles aan heeft gedaan om het ons naar de zin te maken!



We mochten opnieuw veel nieuwe rijders verwelkomen, de startvelden waren goed gevuld.
Het enthousiasme werd door de “Rookies” meteen overgenomen. Iedereen wilde natuurlijk laten zien waar hij of zij stond. En dat kwam uiteindelijk ook allemaal goed. Let vooral bij de fotografie – geplaatst op mijn Facebook pagina en op onze site GK4 – eens op de Honda Cadet rijdertjes. Een aantal kijkt telkens zo mooi in de camera als volleerd fotomodel!

Honda Cadet



De achttien deelnemertjes zorgden voor een prachtig schouwspel. Vanaf de eerste ronde was er een strijd die je zelden zo meemaakt. Een kenmerk van de Honda Cadet klasse in de GK4. De verzegelde motortjes deden hun werk, de rijdertjes haalden alles uit de kast om een goed resultaat te realiseren.
De ooh’s en aah’s van de toeschouwers waren niet van de lucht. Ik vergat af en toe te fotograferen, zoo megaspannend was het verloop van de drie races. Uiteindelijk waren het telkens Rob Lucassen en Georgina Driessen die het veld inpakten en zich op een en twee wisten te nestelen. Dat lijkt makkelijker dan het was. Beiden moesten er vol voor gaan om de rest van de kopgroep, bestaande uit Jordi de Lange, Berend van de Burg, Max Wolf, Dani Prins en Job Bult van het lijf te houden. Het regende; geen water, maar inhaalacties. Wat een topclubje zeg.



Rob deed wat hij via de polepositie al had laten doorschemeren; vooraan strijden. Voor Georgina was het een ander verhaal. Zij was als zesde gekwalificeerd en moest haar weg naar voren afdwingen, wat haar geconcentreerd rijdend en gebruikmakend van strakke inhaalacties lukte.
Jordi en Berend vochten uiteindelijk om plaats drie. Ze eindigden beiden met 15 punten, waardoor de snelste rondetijd bepalend was. De snelste rondetijd was voor Jordi. Die tijd bracht hem de derde plaats op het podium achter Rob en Georgina.
In de kopgroep reed Rookie rijder Dani Prins zijn race van het seizoen. Met de gevestigde orde meestrijdend of hij niet anders wist; Dani in een notendop. Gewoon naar zes! Achter Max Wolf. Ik geef het je te doen.



De top tien werd vol gemaakt door Job Bult – reed ook zijn sterkste race tot nu toe – Summer Webb – wat minder gelukkig in de strijd – en Laurens Steijger – idem dito. Maar jongens en meisjes, als je in dit veld bij de eerste tien rijdt, dan doe je het sowieso al meer dan goed!
Dani van Haarlem reed voor het eerst een wedstrijd mee, kwam goed uit de startblokken en bleef drie races lang midden in het veld meestrijden. Van 11 t/m 18; Sita van Meert, Valentijn Smulders _ die gehoopt had op regen – Mart Bult – Wout Hoffmans, Gabriel Bektas, Frankie Meerhoff, Dani van Haarlem en Siebren Fokkema.



15 PK



De rijders in de 15 PK wilden niet voor de Cadetjes onderdoen en maakten er ook een ware happening van. Met diverse rijders die elkaar aan kop afwisselden. Hieronder Sam Balota – die de pole voor zijn rekening nam – Victor van Lingen, Bram van Dooren, rookie Floris van Dorst en Mike de Zwart. Met kort daar achter Sander Gils, Mick van Dooren en Stefano van Es.
Met name nieuwkomer – topper in de indoorracing – Floris van Dorst deed van zich spreken door in de beginfase langere tijd op P3 rond te koersen. Zoals hij zelf aangaf was dat wel even schrikken. Hij bleef goed gaan, maar kwam uiteindelijk op plaats acht uit in de eindstand.



In het verloop van de drie races kwamen Victor, Sam en Mike bovendrijven. Weergaloos was de strijd die zij etaleerden. Victor’s vader wist me te vertellen dat Victor precies een jaar geleden is begonnen in de GK4. En laat Victor dat heuglijke feit nu luister bijzetten door de dagwinst te pakken? Mooier kon de dag voor hem niet eindigen.
Sam had de pole, reed de snelste ronde, maar werd door een tijdstraf wat terug geworpen. De tweede plaats kenmerkt zijn talent. Hij eindigde kort voor nog zo’n kanjer, Mike de Zwart.



Als rookie stond een jongen aan de start die nog maar net kart, maar meteen op indoorbaan Nijverdal het ronderecord brak; Niels Koolen. Niels etaleerde zijn aanwezige talend door gewoon mee te knokken met de RK1 tegen te gevestigde orde. Een tevreden Niels en vader Koolen waren het gevolg.



125 cc 2-takt Automaat Junior



De klasse Automaat Junior zit duidelijk in de lift. Een mooie groep Iame X30 en Rotax Max rijders stond aan de start. Het blijkt een juiste zet om beide motormerken in dezelfde klasse te plaatsen. De rijders zijn goed aan elkaar gewaagd, hetgeen hier ook resulteerde in ontzettend spannende wedstrijden. Zoals je volgens mij nergens ziet. Een bewijs van het via verzegeling gelijkwaardig houden van de motoren. De rijders mogen, nee moeten, het dus zelf doen.



Vier rijders, eeeh sorry, drie rijders en een deksels snelle rijdster, maakten vandaag de strijd om de overwinning mega spannend; Loran Reynaerts, Nygel Verhaeren, Larissa Tabak en Stijn van der Hof. Waarbij ik bijna Beau Braster zou vergeten. Twee bijzonder sterke races en een mindere werden zijn deel. Maar let op, hij komt er aan.

Loran Raynaerts hoeft niet meer te zeggen “I’ll be back”, want dat is hij al. Met de wedstrijd komt hij beter in zijn ritme, staat weer op het niveau wat we van hem gewend waren; voorin. Daar kreeg hij het aan de stok met teammaat Nygel, Larissa en Stijn. Loran en Nygel brachten elkaar tot grote hoogte, wisten zich telkens met hun Iame’s wat af te zetten van de rest. Ook al omdat Larissa, Stijn en Beau het met elkaar, ook al met de Iame’s, flink aan de stok kregen. Telkens in het faire, dat tekent hun als rijders, maar wel tot het gaatje gaand.
De dagwinst was uiteindelijk voor Loran, voor Nygel en Larissa. Dat deze rijdertjes populair zijn bleek wel uit het oorverdovend applaus dat hun te beurt viel bij de prijsuitreiking. Mijn oren tuiten nog…..



Bij de Rotaxen waren het Benjamin Kukic, Tim Ver Elst en Mees van der Sluis, die net voor Minc Paping de podiumplaatsen veilig stelden. Vooral Benjamin en Tim hadden het drie races lang flink met elkaar aan de stok. Heerlijk om te zien en mee te maken!



125 cc 2-takt Automaat Senior



Volgens mij hebben we als GK4 een van de grootste startvelden in de klasse Automaat Senior aan de start staan. Ook niet zo gek als je ziet hoe aan elkaar gewaagd de rijders bij ons zijn en hoe zo’n groot budgettair verschil er is met andere kampioenschappen. Geen huurmotoren die de dienst uitmaken, nee uitsluitend talenten die op hun rijkunsten een wedstrijd winnen. Goed ook voor de teams, die hier kunnen laten zien hoe top hun chassis en begeleiders zijn. Tel daarbij op de rijders uit twee landen en de twee motormerken die vertegenwoordigd zijn en je krijgt een Le Mans gevoel van jewelste. Zie je het voor je?.....



De pole was vandaag voor het Belgisch talent Noah Lhoez, met als aantekening, dat de eerste vier rijders, met twee Iame’s en twee Rotaxen, binnen een tiende van elkaar stonden.
Je weet dat meteen; alle hens aan dek, strijd en spanning verzekerd. En alle hens waren aan dek, nou oké dan op de tribune en langs de baan toen de start plaatsvond. Geen gekke dingen, een mooie eerste ronde en vervolgens een knallende faire strijd om iedere plaats, om iedere meter.



En dat drie megaspannende races lang. De rijders lagen zo dicht bij elkaar, dat de uiteindelijke podiumgangers Noah Lhoez (Iame) 4-1-1, Yannick Liekens (RM) 2-3-2 en Niels Nipperus (Iame) 1-2-4 op respectievelijk, zes, zeven en zeven punten uitkwamen. Het verschil tussen Noah en Yannick werd pas in de derde race gemaakt, toen Noah met slechts 0,676 seconde verschil Yannick op de streep wist te verslaan. Met daar 0,298 sec. achter Mike Bartels. Wat een finish was dat!!



Ruben Boutens, BEKC rijder, werd door zijn team ingezet in de RM om de teleurstelling van de BEKC wedstrijd even weg te slikken. Nou dat kwam helemaal goed. Via een mooie strijd met Haddy Wolfs en Yarne Govaerts wist hij een knappe vijfde plaats te behalen. Knap en ijzersterk gereden.

Bob Eisinga was twee races lang een podium kandidaat. De uitval in race drie gooide roet in het eten. Jammer, maar in Spa liggen er weer nieuwe kansen.



Het hele veld lag zo dicht bij elkaar, dat de geringste foutjes meteen genadeloos werden afgestraft. Het was genieten, genieten van hetgeen de rijders aan rijkunsten vertoonden. Heerlijk gewoon.



VT250 Senior



Als je de viertakt startvelden ziet in Nederland, kom je maar tot één conclusie. In de GK4 moet je zijn voor de viertakt en dus VT250. Het sterke deelnemersveld maakt er iedere wedstrijd weer een megashow van.

Vandaag was Guus Slot met de GM voor het eerst in ons midden. Guus deed het netjes, reed strak en onverstoord mee in het veld.



Een veld dat werd aangevoerd door een van de beste VT rijders in Europa, Jeroen van As, die de drie races won.
Hij kreeg het niet cadeau. In eerste instantie was het Jordi Verhagen die eerst de pole pakte en vervolgens sterk partij bood. Hij moest nipt zijn meerdere erkennen in Jeroen, maar finishte mooi twee keer als tweede. Een probleem in race drie deed hem tekort en uiteindelijk net buiten het podium belanden.



Jordi’s rol werd in race drie meteen opgepakt door de als herboren rijdende Ruben Wynia en youngster Mickey Slotman die werkelijk niets voor elkaar onder deden en Jeroen op de huid zaten. Uiteindelijk zat er tussen deze twee kanjers na drie races ook maar een enkel punt verschil. Ruben via 5-3-2 en Mickey via 4-4-3.



Thomas de Backer voerde de rest van het veld overtuigend aan. Achter hem waren het Ricardo Doornbosch, Matthijs Vandewalle en Jorrit Rolvers die op een nagenoeg gelijk aantal punten uitkwamen 20, om 20, om 21. Met kort achter hen weer Denis de Smet en Guus slot.



125 cc tweetakt Schakel



De broertjes Darragh en Jentsen Adriaenssens stonden na de kwalificatie fier op de eerste twee startplaatsen. Een paar kleine foutjes van Darragh wierpen hem terug nadat Joey Veenstra hem al vrij snel te pakken had gekregen. Een aantal rijders ging met Joey mee; Jesse Smeets, Jentsen Adriaenssens en enigszins verrassend onze snelle Master rijder Gert van den Brink. Joey bleef soeverein aan kop, was die eerste race ongenaakbaar. Wat een geweld in deze klasse.



Wat is het genieten ook telkens van die snelle lady Shirley Schomaker, die de aansluiting duidelijk heeft gevonden en volop meestreed om de plaatsen. Resulterend in de tweede plaats in het VM klassement achter Eric Hellmans maar voor snelle Master Floris Schouten.



Jesse Smeets wist in de tweede race de basis te leggen voor de eindoverwinning door Joey knap te verschalken en te zegevieren. Ondanks dat Joey de snelste raceronde reed, wist hij hem niet achter zich te houden. De winst in race drie van Jesse en het feit dat Gert hier ook voor Joey aan reed bracht de winst naar Gelderland. Jesse pakte de hoogste trede van het podium nipt voor Joey en Gert.

Bij de Masters was Gert van den Brink niet te houden. Eric Hellemans en Floris Schouten – ook niet de minsten - kwamen er niet aan te pas. Wat ze ook probeerden, Gert bleef uit zicht via een strak en geconcentreerd snel optreden. Entertainment van de hoogste plank.



Charno van Sonsbeek komt er aan. Pakte drie keer de vijfde plaats, hij ontwikkelt zich sterk.
Net als Jeroen van Dorp trouwens die er gelukkig weer goed bij zat. Dat verdient die zelf sleutelende aimabele jongen ook.






De GK4 werd vandaag gesponsord door Adinf bv van Eddy van den Hazel. Maar liefst twaalf sets banden werden er beschikbaar gesteld voor de verloting. De gelukkigen: Niels Nipperus, Noah Lhoez, Dani Prins, Frankie Meerhoof, Jordi Verhagen, Ricardo Doornbosch, Charno van Sonsbeek, Eric Hellemans, Niels Koolen, Sam Balota, Benjamin Kukic, Tonnie Verdonk, kregen allemaal een voucher voor een set banden voor Spa Francorchamps.


Formula Honda 9 PK



Er komt schot in de Formula Honda 9PK klasse. Dankzij de inzet van de dealers zie je het startveld groeien. Laten we wel zijn, voor 90 Euro een race van een 60 minuten en trainingen van 75 minuten krijg je ook veel rijtijd en een mooie klasse in de schoot geworpen.

De rijders maakten er wederom een mooie show van. Het werd een mooie 1-uursrace die de deelnemers ons voorschotelden. Boeiend tot en met.

De strijd bij de Junioren ging tussen de vier rijders Miguel van de Vyver, Kenji Hasselbank, Kathy de Backer en Axl Verlinde. Miguel en Axl wisten zich wastaf te zetten en gingen gezamenlijk, voortdurend posities wisselend over de baan. Na een uur zaten de jonge racers nog achter elkaar. De eindsprint werd gewonnen door Miguel, die op het podium trots werd geflankeerd door Axl en Kathy. Kenje reed een dijk van een race, maar werd uiteindelijk teruggeplaatst vanwege een straf waardoor hij net buiten het podium viel.


Bij de Senioren was het opnieuw Thomas de Backer die via een geweldig gereden race met de overwinning naar huis ging. Thomas is moeilijk te verslaan en gezegend met het nodige race inzicht. Liet hij eerst een aantal anderen voorgaan in de openingsfase van de race, na een twintigtal minuten stelde hij orde op zaken. De veroverde koppositie gaf Thomas nimmer meer af.

Peter Wuijts verdient een bijzondere vermelding. Peter weet als geen ander een uur racen optimaal te benutten. Geen aanvangsgeweld, geen felle eindsprint, nee dat is niet nodig, Peter koerst een uur lang zoals een endurance race gereden moet worden. Altijd constant en vooral snel. Dat bracht hem wederom naar plaats twee bij de Senioren.



Chantal Doornbosch reed voor het eerst mee in de klasse. En meteen verdienstelijk. Het racen zit in de familie, dat zie je zo. Ze doet wat rijstijl betreft niet onder voor tweelingbroer en VT250 topper Ricardo.
Nu het ritme en duurervaring nog even op doen. Chantal reed een uur lang in gezelschap van Yves Buylen, de altijd goedlachse Belg. Uiteindelijk passeerde Chantal als derde de finishvlag. En dat is knap, meer dan zelfs.


BEKC Endurance Race



Alsof er een blauwdruk voor is geschreven. Opnieuw werd een in eerste aanleg zonnige wedstrijd na twee uur race door een regenbui veranderd. Een bui die het klassement op zijn kop zette. De race werd daardoor voor de toeschouwers wel erg interessant. Het was smullen geblazen.



De pole was voor het eerst voor de Iame van IKM Racing. Lorenzo Stolk hield het vervolgens heel lang vol aan kop. Met zijn teammaatje, ook al een youngster, Rico Haarbosch verkennen ze vooral om volgend jaar mee te strijden voor het kampioenschap. Gezien hun huidige rijden belooft dat nog veel. Weinig terugval kenden ze uiteindelijk. Ze werden alleen door Team GS1 en Sloebs Auto Special gepasseerd gedurende de drie uren race en eindigden in dezelfde ronde als deze sterke teams op plaats drie.



Het waren GS1 en Sloebs die er een wervelende show van maakten. Op het moment dat de regen viel dachten we terug aan het scenario van Emsburen, toen GS1, Rudy van den Bergh, terugviel en de overwinning verspeelde.
Nu echter was het Rudy die bleef gaan, geen fouten maakte en Sloebs met Frankie Volckaerts en Joachim Maes voorbleef. De zevenendertig seconden voorsprong was ruim voldoende voor de dagwinst.



Achter hen waren het SignMind Racing en de twee Master Teams VD Racing 3 en Rocli Racing 1 die flink met elkaar aan het battelen waren. SignMind reed hun sterkste race van het seizoen, ze vlogen als een speedboot over het water, alles en iedereen achter zich latend. Plaats vier werd hun deel! Waar eindigt dit? Halen jullie het podium nog in Spa of Genk? De hele club gunt het jullie. Maar je zult het niet cadeau krijgen. Dus op tijd naar bed, geen alcohol en geen…

De strijd tussen VD Racing 3 en Rocli Racing 1 was meteen die om de eerste positie in het totaal klassement bij de Masters. Een klein foutje kan dan fataal zijn. En dat overkwam Rocli Racing 1. Een spin van Marc kostte precies de tijd die ze op de finish tekort kwamen op de snelle Belgen; 0,922 seconde. En dat na drie uren race.
Vijf punten is nu slechts het verschil in het Master Klassement. Dat gaat nog spannend worden.



Het podium bij de Masters werd vol gemaakt door van der Pol Racing, waar good-old Jos Sleegers de jonge mannen Nelson van der Pol en Paul Broekmeulen de weg wees…..

Het nieuwe team Maes Technieken ging lekker mee. De vuurdoop was lastig, maar de mannen weerden zich sterk in dit mooie veld. Daar zit meer in.



De overige teams MD Racing, VD Racing 1, Ecurie Gentlemen, VSR REMM Int., RGR Racing en VeersedamAuto-KastaciAuto, streden tot het laatst om de overige plaatsen, een genot voor het oog.

Jammer genoeg moesten we het vandaag zonder Junior Berghmans stellen, de tot vandaag derde in de tussenstand staande kanjer van Berghmans Racing. Dit zorgde voor emotionele momenten na de race. De grote vriendschap in de Paddock kwam weer naar voren. Iedereen was even in gedachten bij Junior die een operatie moest ondergaan. Kenmerkend ook voor de sfeer dat pa Berghmans sleutelde bij SignMind. Bijzonder!
Wat een voorrecht voor ons om deel uit te mogen maken van dit geheel!



Na zo’n fantastisch weekeinde is het niet vreemd dat we al weer uitzien naar de zevende wedstrijd die volgende week 3 en 4 oktober zal worden gehouden bij Karting Francorchamps. We hopen u daar te treffen. Tot dan!

Het GK4 Team
Ben de Feyter
Casper Reinders