Verslag GK4 en BEKC race 3 Emsburen



“Weergaloos” was de reactie van Raimund, eigenaar van kartbaan KartWorld in Emsburen toen we zondag na de wedstrijden nog even samen na zaten. Duidend op een weergaloos weekeinde karting GK4 sprint en BEKC Endurance wedstrijden in het altijd sfeervolle en knusse Emsburen. Raimund zei er nog iets achteraan, “de sfeer bij jullie is geweldig, dat maak ik zelden zo mee”. Daarmee onbedoeld - of misschien juist wel - een prachtig compliment gevend aan alle aanwezigen die dit weekeinde in een sportieve atmosfeer hadden beleefd. U draagt daardoor datgene uit waarvoor de GK4 bedoeld is; “tegen basiskosten racen in een gemoedelijke clubsfeer, waarin spanning, sportiviteit en vooral plezier de ingrediënten zijn.”



We gaan graag naar Emsburen, een van de oudere garde kartbanen, een baan waar je vooral rijtechniek moet hebben. Veel draaien en keren, goed de lijnen lezen en daarnaar handelen. Het is hard werken. Dat was ook goed te zien aan al die bezwete koppies na de trainingen en heats. Een baan waarvan de ouderen onder ons zich realiseren dat het een formaat en lay-out is zoals deze gewoon was. Op deze banen hebben veel rijders het kunstje geleerd. Dat houden we er zo lang mogelijk in.



Als je met de nieuwe geweldige CD van Mumford & Sons, “Wilder Mind”, richting Emsburen rijdt, realiseer je je dat het al bijna niet meer stuk kan. Wat een geweldige muziek, een aanrader. Leuk trouwens dat deelnemers hierin meegaan en we in de Paddock allerlei groepen doorkrijgen. Ik heb er al een paar nieuwe favorieten aan overgehouden. Dit hoort ook bij sfeer, even iets anders dan motoren afstellen, even de zinnen verzetten. ‘s Avonds was het dan ook goed toeven in de Paddock. Je realiseert je dat er veel verschillende hobby’s en liefhebberijen zijn. Leuk om mee te maken, je interesseren in hetgeen anderen interessant vinden. Dat is ook GK4. Zoals we met een paar jongens over de liefhebberij Whisky, of Whiskey spraken. Veel opgestoken van Serge.



Nieuw in de GK4 is de introductie van de FamilyCam, zoals gezegd met dank aan Linda. In Emsburen hebben wij zelf als start zoveel mogelijk vastgelegd van het reilen en zeilen rond de GK4, volgende keer in Hahn zal een tweede camera worden uitgereikt aan een willekeurige deelnemer met het verzoek indrukken vast te leggen. Bij jij de eerste liefhebber die ons wil assisteren? Laat maar even weten.



Op de zaterdag werd er goed en snel getraind. Wel onder compleet andere weersomstandigheden dan dat de meesten al op de vrijdag hadden ervaren. Toen veel zon, nu ook water. Stel dan de kart maar eens af. Vol aan de bak dus.



Voor ons stond de zaterdag vooral ook in het teken van nieuwe deelnemers en ouders ontmoeten en wegwijs maken. Je ziet dan de spanning op de koppies. Waar sta ik, zal het goed gaan, wat kan ik verwachten? Wel het kwam allemaal goed, met verrassende resultaten.





Een mooie geste kregen we opnieuw van dagsponsor Itho-Daalderop “Climate for life”.. Nu was de BEKC aan de beurt. Jimmy Onstenk bood de deelnemende teams die in de twee klassementen Totaal en Master op de vierde plaats eindigden een mooi horloge aan, een Itho-blauwe Icewatch. De gelukkigen werden Sloebs Auto Special Racing Team en VSRREMMracing Int.

Daarnaast stelde een Audi dealer via team Pitparts Emmen mooie posters met de Audi geschiedenis ter beschikking voor alle deelnemers die op de vierde plaats zouden eindigen. Een leuke geste.


Honda Cadet



Het mooie van een klasse als Honda Cadet is dat de rijdertjes elkaar onbewust trainen in het rijden in een grote groep, close-racing, inhalen, elkaar ontwijken, verdedigen, winnen, verliezen. Je ziet de rijders groeien gedurende het seizoen, ze worden met de race beter door elkaars inspanningen.



Als je de foto’s ziet, dan weet je meteen hoe spannend het telkens was in de drie races, en hoe lastig het is om er een rijder specifiek uit te halen. Ze waren gewoon allemaal goed, top zelfs. Het was lastig om naar het podium te rijden. De winnaar bijvoorbeeld, Rob Lucassen, bereikte dit door de resultaten 3-1-2, nummer twee Senna Ekkers via 2-3-3 en nummer drie Berend van de Burg via 1-9-1.



Dan kun je toch wel stellen dat er nogal wat rijdertjes tegen dat podium aanzaten. En dat was ook zo. O.a. Job Bult, Georgina Driessen, Summer Webb en Jordi de Lange hadden ook zomaar het podium kunnen halen. Senna Ekkers had de pole gerealiseerd en stond trots op die eerste plaats bij de start. Dat hij uiteindelijk de dagwinst net niet naar zich toe kon trekken mocht de pret niet drukken gezien de opgeruimdheid waarmee hij het podium beklom. De competitie is close. Dat kun je ook zien aan de snelste rondetijd die door de nummer vijf werd gerealiseerd, Georgina Driessen.



Als ik dan toch nog een rijdertje mag noemen – vergeef me overige ouders – dan is het Job Bult. Job heeft die vooruitgang gemaakt in een seizoen die je graag ziet. Vorig jaar Rookie, nu gewoon vierde. Ahum, niet gewoon, hard voor gestreden. Wat kan het leven van een toeschouwer toch mooi zijn.



Negen rookies maakten deel uit van de Honda Cadet race. Senna Ekkers en Summer Webb waren te snel voor de andere rijders, die verrassend dicht bij elkaar reden. Valentijn Smulders ging met de derde prijs naar huis, net voor Dani Prins en Jeffrey Fikse. Vertederend die overige Rookies, soms net zo groot als hun helm en ontzettend gedreven, Sita van Meert, Gabriel Bektas, Mart Bult en Siebren Fokkema.




15 PK



De klasse 15 PK ontpopt zich tot een thriller. De Swissauto Mondial motoren zijn zo gelijkwaardig, de rijders zo aan elkaar gewaagd, dat je op voorhand weet dat het spannend gaat worden en zeker niet weet wie de beste kansen heeft. Je gaat er dus van meet af aan eens extra voor zitten.



Het was Mike de Zwart die de pole pakte en na de eerste start ook als eerste de rechterbocht indook. Mike toonde meteen zijn bedoelingen, het straalde van hem af dat het lastig zou zijn om hem vandaag te verslaan. De andere rijders haakten aan, lieten hem niet gaan, maar aanhaken is een, er voorbij is twee. Mike realiseerde gedurende de wedstrijd ook nog eens de snelste rondetijd en liep telkens beetje bij beetje uit, om na drie heatoverwinningen de dagwinst veilig te stellen.



Achter hem waren het Stefano van Es, de jonge Sam Balota en Kevin van den Bosch, die gaandeweg de race door kregen dat vandaag de tweede plaats het hoogst haalbare zou zijn en focusten zich op deze plaats. Uiteindelijk was het Stefano die met een punt verschil de tweede plaats pakte voor Sam. Hun beste tijden lagen 2/100 sec. uit elkaar, dat zegt genoeg lijkt me.

De hele 15 PK groep reed nooit ver uit elkaar. Het had wat weg van een lang gekleurd lint, van een trein die je in de verte in het donker ziet rijden; een reeks gekleurde ramen die allemaal afzonderlijk lijken te bewegen, wetende dat het een enkele trein is. Dat gevoel bekroop me in deze klasse.



Vandaag was het ook de dag voor Mick van Dooren, die zijn sterkste wedstrijd in twee seizoenen reed. Kevin was nog net een maatje te groot voor Mick, maar “best of the rest” is voor deze wedstrijd een passende titel voor deze jongeling, die dit seizoen werkelijk een metamorfose heeft ondergaan!




125 cc 2-takt Automaat Junior



Nygel Verhaeren! Naam met uitroepteken. Deze dag was de dag van Nygel. Ongenaakbaar, telkens net buiten bereik van de achtervolgers, als een sneltrein naar de winst als een onvervalste TGV. En passant de snelste ronde realiserend.

En de pole dan? hoor ik u vragen. Wel die was voor Tonnie Verdonk, nog soeverein winnaar in Emmen. De verwachtingen waren daardoor hoog. Tonnie maakte ze eigenlijk volkomen waar via drie heerlijk strak gereden races. Hij kreeg het niet cadeau hoor, daarvoor waren Larissa Tabak en Benjamin Kukic te sterk. En niet te vergeten Gilles Vandevoorde en Tim Ver Elst, want ook zij bliezen hun partijtje aardig mee.



Het dubbeltje rolde echter richting Tonnie. Hij liet zich de kaas niet van het brood heten (Hollandser kan het niet) en vocht zich een weg naar het podium.



Larissa had ook goede papieren hoor! Na twee races stond ze nog gelijk in punten met Tonnie, beide een keer tweede en een keer derde. De laatste race gooide roet in het eten voor Larissa. Tonnie naar twee, Larissa naar drie. Hoewel, Benjamin had evenveel punten als Larissa na drie heats, elf om precies te zijn. De onderling snelste tijd werd beslissend voor een podiumplaats of net niet. Schrik niet, het waren 12/1000e, ja twaalfduizendste seconde in het voordeel van……….Larissa; 37,919 om 37,931.

In het GK4 Iame X30 Kart Challenge klassement was voor Nygel, voor Tonnie en Larissa.
De winst bij de Rotax Max was voor Benjamin, voor Gilles.




125 cc 2-takt Automaat Senior



We mogen ons verheugen in de deelname van diverse charmante snelle dames in de klasse, zoals Maxime Voorbraak en Ayco Gruijthuijsen. Zij kregen vandaag gezelschap van Charlotte Verkuijlen die de GK4 met haar leuke persoonlijkheid opluisterde. Met de Iame X30 zou ze de strijd succesvol aanbinden met de GK4 toppers.



Tom Meijer was ook voor het eerst bij ons aanwezig en zou tonen dat hij niet alleen snel is, maar ook slim en sportief. Hij had al een aardige opwarming in de BEKC beleefd en zou het karwei nu willen klaren. Dat zag er in de eerste heat ook nog goed uit. Een afgetekende overwinning werd zijn deel. Race twee begon identiek, totdat een onwillige motor tijdelijk roet in het eten gooide. Van achteruit kom hij opnieuw beginnen, reed sterk naar voren, maar strandde uiteindelijk op plaats negen. Ja, de rest zit ook niet stil. Via de winst in heat drie kwam Tom uiteindelijk uit op 11 punten. En dat waren er net zo veel als de nummer drie, Noah Lhoez. Ook hier bracht de snelste rondetijd de beslissing. Tja, Tom had de snelste dagtijd gerealiseerd en was daarmee 15/100e sneller dan Noah. Hij werd tweede algemeen, voor Noah, die trots, meer dan trots misschien wel, het podium haalde.



De races waren megaspannend, waanzinnig gewoon. Naast Tom was het Niels Nipperus die zijn kater van Emmen even compleet wegspoelde. In vloeiende stijl was het naar plaats twee in de eerste heat. Niels had de smaak duidelijk te pakken en knalde in de tweede heat gewoon naar de winst. Wat een metamorfose tov Emmen man! De dagwinst lag binnen bereik. Dat zou het hem echter, helaas voor Niels, niet worden. Hij had het verdiend, maar je krijgt dat niet altijd toegespeeld. Pech en uitval brachten hem naar de laatste plaats in race drie, daarmee naar plaats zes in de eindstand. Net achter de wederom sterk rijdende Bob Eisinga met de Rotax. Maar de toon is weer gezet hoor!



Dat ik even wachtte met de winnaar bekend te maken heeft alles te doen met die weergaloze strijd aan kop. Een strijd waarvan de winnaar drie heats vol deel uitmaakte. Drie derde plaatsen in de heats bezorgden Mike Bartels met zijn Iame X30 de dagwinst in de automaatklasse. Via strak en gedegen gereden races en het telkens op de juiste momenten toeslaan, behaalde Mike twee punten minder dan Tom en Noah. Het werd daardoor feest in de Duke Racing tent.



Bijzonder woordje voor Stef Talsma. Voor het eerst aanwezig, flink nerveus en dan je eerste ronden moeten maken, een hele belevenis. Stef wat deed je het keurig. Goed gereden, goed geanticipeerd. Top man!


GK4 Iame X30 Kart Challenge klassement
Mike Bartels, Noah Lhoez en Charlotte Verkuijlen vormden het winnende trio in het Iame X30 klassement.



Tom Meijer mocht zich in het Rotax Max klassement op het podium vergezeld weten door twee sterke rijders Bob Eisinga en Haddy Wolfs. Bob stond opnieuw op het podium, Haddy na de nodige pech in voorgaande races voor het eerst op het podium dit seizoen. Jonge rijders waar we nog het nodige van gaan horen.




VT250 Senior



De VT250 Senior is een van de spannendste en sterkste competities in de breedte. De rijders zijn zo gigantisch aan elkaar gewaagd! We hebben nu in drie races drie verschillende winnaars. Het is dan ook in de tussenstand megaspannend met respectievelijk twee rijders gedeeld eerste; Jorrit Rolvers en Jeroen van As met 158 punten, Mickey Slotman als derde met 156 punten en Ricardo Doornbosch vierde met 154 punten. Als je nu weet dat de heatwinnaar telkens met 30 punten naar huis gaat en er dus maximaal per wedstrijd 120 punten te verdienen zijn, dan realiseer je je meteen dat de verschillen werkelijk minimaal zijn!



Jeroen van As pakte de strijdbijl weer eens op, zich realiserend dat het vandaag ook wel moest gebeuren om die begeerde eerste positie in het tussenklassement te krijgen. Het lek was kennelijk boven, Jeroen pakte de pole en de winst in race een met Ricardo op twee. De winst in de tweede race was voor Ricardo met Jeroen op twee. Een gelijke uitgangspositie dus voor heat drie, waarin de beslissing zou vallen. Ricardo kreeg tegenslag, kwam niet verder dan zeven, weg podium. Althans zo leek het. Door een DQ werd de eindstand op de maandag gecorrigeerd, waardoor de eindstand anders werd dan de podiumfoto’s laten zien.



Jorrit Rolvers kwam vandaag wederom erg sterk voor de dag. Vooral heat drie was er een om van te smullen. De kop werd lange tijd gehouden, totdat Jeroen de hengel pakte en Jorrit langzaam maar zeker binnen hengelde. En dan weet je hoe laat het is. Jorrit zag Jeroen langszij komen. Even was er de teleurstelling, maar hij realiseerde zich al snel dat hij toch een bijzonder sterk resultaat had neergezet. Een resultaat dat hoop geeft voor de volgende race in Hahn, waar er in twee klassementen zal worden gestreden door de Swissauto250 International, die in de GK4 wedstrijd wordt geïntegreerd. We zien er naar uit.

Mickey Slotman reed een steady egale race. Hij rijdt bijzonder volwassen voor zijn dertien jarige leeftijd. Zelden zo gezien. “Opzij, opzij, jongeling naar de top”, resulterend in die mooie derde plaats in de tussenstand.
Jordi Verhagen kende de nodige tegenslag. De Wet van Murphy deed weer eens opgeld. Hopelijk gaat het in Hahn beter.
De KWM trein, Ruben Wynia en Matthijs Vandewalle presteerde weer eens top via vijf en zes.



In het Carburateur klassement was de overwinning voor Mickey Slotman.




125 cc tweetakt Schakel



Jesse Smeets had zijn zinnen gezet op de overwinning. Bij afwezigheid van Jentsen Adriaenssens had hij een sterke concurrent minder om zijn doel te verwezenlijken. Maar ja, wie wil er nu niet winnen? Ook Joey Veenstra en Darragh Adriaenssens hadden dit in hun hoofd geprent.



Jesse pakte de eerste heat, met Darragh op twee en Joey op drie. Drie jongelingen die sterk voor de dag komen. Zeker mogelijk in de GK4 racing, waar jong talent een podium krijgt en wordt klaargestoomd tot toppers. In race twee pakte Joey de winst via een geweldig gereden heat met snelste dagtijd. Niemand kwam er aan. Maar dan race drie. De jongens brachten precies datgene waarop we hadden gehoopt. Een strijd om de overwinning waarvan je niet weet wie deze mee naar huis zou nemen. Het leek Jesse te worden, vervolgens stootte Joey door naar de kop. De winst leek op dat moment voor hem. Echter een penalty voor inhalen onder geel hield Joey van zijn eerste dagwinst af. Deze werd nu voor Jesse, met Joey toch nog op die mooie tweede stek.



Darragh kreeg het gaandeweg de wedstrijd lastig. Hij kreeg telkens bezoek van sterke Master rijder Floris Schouten. Floris reed de spreekwoordelijke sterren van de hemel. Met als resultaat dat deze twee coureurs ieder met elf punten eindigden, waardoor nog een keer vandaag de snelste tijd de beslissing zou brengen. En deze was voor Darragh.



Dat Floris de overwinning bij de Master Series pakte mag duidelijk zijn. Dat hij aan kop gaat in die tussenstand ook.



Mooie strijd werd wat verder naar achteren uitgevochten door Charno van Sonsbeek, Eric Hellemans, Jeroen van Dorp en Gert van den Brink, in welke groep de pechduivel een enkele keer toesloeg. Bewondering voor het wel erg grote hart van Charno, nog wat onbevangen, maar hij komt er aan!




GK4 Iame X30 Kart Challenge klassement
1. Jesse Smeets; 2. Darragh Adriaenssens; 3. Charno van Sonsbeek.

De subklassementen:
VM: 1. Floris Schouten; 2. Eric Hellemans.
Vortex: 1. Joey Veenstra; 2. Gert van den Brink.
Masters: 1. Floris Schouten; 2. Eric Hellemans; 3. Gert van den Brink.




BEKC Endurance Race



Zoals ik bij het BEKC fotoalbum vermeldde maakten we in Emsburen een wervelende kartshow mee - met in de hoofdrol zestien BEKC raceteams - wat de GK4 Marshalcrew aanduidden als een van de spannendste en mooiste wedstrijden ooit. Denk dat ze daar aardig gelijk in hebben.




De vraag die we ons van tevoren stelden was of VeersedamAuto-KastaciAuto, kampioen 2014, de tegenslag van de eerste twee wedstrijden van zich af zou kunnen schudden. Het antwoord kregen we al snel nadat de teams de baan op waren gegaan. Pech in de opwarmronde, geen start, geen finish, drama voor het sympathieke team uit Zeeland. Dat de hele BEKC met hen meeleefde bleek uit het applaus dat hen bij de prijsuitreiking te beurt viel. Zo hard, zo lang, een kippenvel moment tot en met.



Het eerste deel van de wedstrijd werd vooraan bepaald door Adinf BV, voor het eerst aanwezig en met drie gerenommeerde racers aan boord. Lang zag het er naar uit dat zij de winst zouden pakken; Pim Speelman, Tom Meijer, Christian Kuijer.



We weten het allemaal, endurance racing kent zijn eigen wetten. Team GS1, de in zijn eentje rijdende Glen van den Bergh, was nooit ver weg, pikte aan, beet op zijn tanden, dichtte het gat beetje bij beetje. Net als dat o.a. MD Racing, Sloebs Auto Special, VD Racing en Junior Berghmans ook nooit ver weg waren. Anderhalf uur werd het beeld bepaald door closeracing op een prachtige droge baan. Een genot voor het oog, een genot voor mijn camera. We leefden ons beiden uit zogezegd.



Maar dan, met nog een klein half uur race te gaan en GS1 soeverein op kop veranderde de wedstrijd door een korte regenbui van zo’n tien minuten. Bizar gewoon, de race werd enerverend tot en met. De hele paddock en omgeving raakte in rep en roer. Bandenwissels bij zo ongeveer alle teams zorgden er voor dat iedere individuele voorsprong teniet werd gedaan en de race er ineens compleet anders uit zag. Het leek wel of er opnieuw gestart was, met z'n allen die laatste sprint van een klein half uur in. Alhoewel sprint, eerder glibberpartij, waardoor posities verloren gingen, waardoor de koploper zijn zeker gewaande eerste plaats met nog vijf minuten te gaan verloor, waardoor MD Racing via enorm sterk klassiek regenrijden de winst naar zich toe trok, waardoor die vermaledijde Junior Berghmans ook al door kunstig stuurwerk “wet racing is an art” de tweede plaats pakte en waardoor Team GS1 toch nog derde werd.





Bij de Master Series ontkwamen de deelnemers natuurlijk ook niet aan dat bizarre moment. VD Racing 3 hield de zenuwen het beste in bedwang. Wat een ontlading bij het team toen men zich realiseerde dat de winst mee naar België ging. Hoe prachtig ook de reacties bij die andere podiumgangers RGR Racing en Rocli Racing 1. En hoe schitterend vooral toen die sportiviteit bij de teams er weer uitkwam op het moment dat iedereen daar in de paddock weer iedereen feliciteerde en hoe de prijsuitreiking weer tot dat oorverdovende feestje werd omgetoverd door al die fijne aanwezigen. Wat een genot mensen!








GK4 KIDs Club

De KIDs Club blijft gratis meedraaien tijdens de pauzes van de race op zondag. Veel deelnemertjes vandaag. Dat leverde opnieuw mooie plaatjes op.










We gaan ons opmaken voor een bijzonder weekeinde Hahn, 27 en 28 juni 2015. In de GK4 wordt de Swissauto250 International geïntegreerd. Dat wordt een bijzonder weekeinde met op de zaterdagavond een Party met Liveband en een uitgebreide BBQ. Feestje! Tot dan.

Het GK4 Team
Ben de Feyter
Casper Reinders