Verslag GK4 en BEKC 2016 race 5 FRANCORCHAMPS
Met een goed gevoel blikken we terug op een geslaagd familie weekeinde GK4 en BEKC races op het prachtig in de Belgische Ardennen gesitueerde circuit van Karting Francorchamps. Een weekeindje uit voor het hele gezin.
Met op de grote baan de races van de Classics en op de Kartbaan het meer dan spannende spektakel GK4 en BEKC was het opnieuw goed toeven voor de talrijk opgekomen teams, begeleiders en toeschouwers. Iedere deelnemer wilde zo kort voor de vakanties nog even genieten en scoren. Het zou een onvergetelijk spannend en fair weekeinde worden.
Klasse Honda Cadet
De Honda Cadet racers maakten er opnieuw een spannende wedstrijd van. Job Bult en Berend van der Burg hebben elkaar gevonden hoor. Was het in Hahn al spannend tot en met, hier deden de mannen het dunnetjes over. En hoe! Ongenaakbaar en ogenschijnlijk onvermoeibaar gingen Job en Berend in de drie heats de strijd met elkaar aan. Het was close-racing op en top en dat op hun leeftijd al. De rondetijden van de mannen zeggen genoeg, 54,155 voor Job, 54,051 voor Berend, een minimaal verschil. Ze konden elkaar niet los rijden, wel proberen elkaar af te troeven en dat gebeurde volop. Afwisselen aan kop, telkens tot op de finishlijn. Was de eerste heat voor Berend, de tweede ging na een scherpe battle naar Job. De derde heat moest dus opnieuw de beslissing brengen. Een enkele sterke inhaalactie in de laatste ronde was bepalend voor de dagzege. En die ging naar Berend.
Achter hen was het opnieuw treintje rijden. Alleen met dat verschil dat bij een trein alle wagons op dezelfde plaats blijven en in de GK4 Honda Cadet er telkens van plek wordt gewisseld.
De dappere rookie Mart Bult etaleerde zijn talent samen met Wout Hoffmans, Milan Wolbers, Laurens Steijger, Yash Ramjamkhan en Riemer Blonk. Wat hebben we genoten van jullie. Wat maakten jullie het spannend.
Ik denk dat de familie Bult het helemaal niet meer had deze dag - zoals men in Brabant pleegt te zeggen - als je nagelbijtend van de spanning rondloopt. Mart presteerde het om met een super rijstijl de eveneens getalenteerde jongens van het podium te houden. Daarmee bedoel ik dat de derde plaats naar Mart ging. En verdiend. Zijn eerste beker. Wat waren die snelle rakker en iedereen in zijn omgeving trots!
Wout en Milan deden wat ze konden, maar redden het net niet tegen Mart. De strijd met Laurens, Yash en Riemer was mooi. Waarbij ook vermeld moet worden dat Riemer er aan komt. Iedere race weer iets beter, dat is mooi. Tussen de rijders zat telkens slechts een enkel punt. Zegt ook genoeg.
Bij de Rookies ging aldus de winst naar Mart met op twee Wout en op drie Milan Wolbers.
Wat een mooie podiums.
Klasse Iame Mini-Parilla 60cc
Waarmee ik eindigde in het verslag Hahn, kan ik het verslag Francorchamps moeiteloos voorzetten. “Hoe bedoel je” hoor ik u al vragend opkijken. Wel de super strijd die in de Iame Mini-Parilla 60cc telkens ontstaat. Een strijd die wordt gestimuleerd door de aan elkaar gewaagde motoren en de rijders die deze de sporen geven. Toch niet normaal? Opnieuw twee rijders die ex-aequo op de eerste plaats eindigden, waardoor wederom de snelste rondetijd bepalend zou zijn voor de winst.
Je ziet hierdoor logischerwijs de deelname toenemen. Vandaag waren het Shayne van Kersbergen, Patrice Kowalesky en Raphael Dauw die de eerste meters in de GK4 reden. Ze gaven meteen hun visitekaartjes af. Top jongens!
Het bleken Bart Ploeg, Coen Doorn, Amaury Meertens, Dani Prins en Luuk Neessen die hun stempels nadrukkelijk op de race zetten. Ze maakten telkens deel uit van de kopgroep die als aan een touwtje rondging. Ook hier lagen de rondetijden super dicht bij elkaar; in de hiervoor genoemde volgorde per rijder 52,234; 52,239; 52,453; 52,425; 52,380.
De pole was voor Coen, de snelste ronde uiteindelijk voor Bart. Dat was de graadmeter voor een wervelende wedstrijd. Geen enkele rijder kon vandaag wegrijden. Het was constant stuivertje wisselen. De eerste heat was voor Bart, de tweede voor Amaury, de derde weer voor Bart. De rest van de resultaten was zodanig dat Bart en Coen de wedstrijd extra kleur gaven door ex-aequo op de eerste plaats te eindigen met zes punten, met Amaury er direct achter met acht. Net als in Hahn moest de rondetijd de beslissing brengen over de winst. Deze ging nu met 5/1000 ste seconde verschil naar Bart. Hoe kun je het bedenken, wat een thriller!
Dani, Luuk en Patrice stimuleerden elkaar tot grootse prestaties, waardoor de prachtige vierde, vijfde en zesde plaats hun deel werden. En dat voor Luuk in zijn tweede! race in deze klasse. Fenomenaal!
Sita Vanmeert racete in mooie stijl naar zeven. Vandaag wat minder gelukkig in de eerste twee heats, maar sterk terugkomend in heat drie via de derde stek.
Achter Sita was het een homogene groep met in volgorde van de eindstand; Nathan Ottink, Benjamin Giezen (beiden zich iedere race verbeterend), Senne Sutens (rookie in zijn tweede race, top), Shayne van Kersbergen (zit er meteen goed bij), Gabriel Bektas (ons Gabrielleke, wordt steeds sterker), Ginelo Kooijman en Siebren Fokkema (gelijk geëindigd en zich per race verbeterend) en Raphael Dauw (jong, dapper, snel).
Dit smaakt duidelijk naar meer.
Klasse 15 PK Swissauto VT250 Mondial
Mike de Zwart plaatste opnieuw zijn stempel op de wedstrijd 15PK Swissauto Mondial. Hij moest er wel stevig voor werken, maar het talent van Mike bracht hem opnieuw de winst via drie heatoverwinningen.
Als je ziet dat Victor van Lingen vandaag de pole voor zich opeiste en de snelste rondetijd liet aantekenen, zou je zeggen dat hij de beste papieren voor de overwinning had. Dat was denk ik ook wel zo, maar dan moet je niet telkens in een gevecht met Stefano van Es en Bram van Dooren verzeild raken. In deze situaties was het Mike die het slimst manoeuvreerde. Hij reed dan ook drie keer naar de winst.
Victor en Stefano gingen er recht voor zitten, gaven elkaar geen duimbreed toe en troefden Bram van Dooren af in het gevecht dat drie heats voortging.
Victor 2-3-3 en Stefano 4-2-2 eindigden beiden met acht punten, waardoor ook hier de snelste tijd bepalend was voor de plaatsen twee en drie op het podium. Victor perste er in race drie de snelste dagtijd uit met 74,211, waardoor hij glunderend P2 voor zijn rekening nam.
Stefano van Es deed goede zaken, verstevigde zijn positie in het tussenklassement.
Axl Verlinde en Mick van Dooren vochten een robbertje met nieuwkomen Maarten Raeymakers.
Maarten komt zo uit de Formula Honda 9PK en reed mee alsof hij al langere tijd in de 15PK klasse actief is. Hulde voor deze drie jongens, die een mooie demo gaven van hoe racen kan zijn!
Klasse IAME X30 15 PK
De klasse begint contouren te krijgen. Dit weekeinde maakte Dylan Visser zijn opwachting, rechtsreeks komend vanuit de klasse Honda 9PK en zaterdag daarin nog actief.
Diverse testritten zijn gemaakt, rijders komen de klasse versterken.
Dat kan ook eigenlijk niet anders gezien het karakter van de motor en de beperkende bepalingen die ook hier de gelijkwaardigheid waarborgen.
Het zou een enerverende race gaan worden.
Verrassend tekende de snelle lady Georgina Driessen voor de pole en troefde daarmee Jarno Sutens en Max Wolf af. Bij het opstellen van de eerste heat was de nervositeit merkbaar bij Georgina. Strak en geconcentreerd werd er gewacht totdat de deelnemers de baan op konden.
Het is een bekend gegeven dat de eerste pole maar moeilijk omgezet kan worden in winst. Dat was nu ook het geval. Jarno Sutens drong meteen aan en wist Georgina op een zuivere manier in te halen.
Ook Max Wolf drong aan. Vanaf dat moment ontspon zich een magistraal gevecht tussen deze jongelingen. Jarno draaide de snelste dagtijd en racete naar de winst in deze heat. Max daarentegen redde het niet tegen Georgina, moest zijn meerdere in haar erkennen.
Dit zelfde beeld kregen we in de tweede heat voorgeschoteld. Als aan een touwtje, spanning tot en met. Pogingen tot uitremmen al dan niet succesvol, binnendoor, buitenom het was allemaal mooi om te zien.
En dan de derde heat, welke onder droge omstandigheden begon. Dan plots water dat uit de lucht kwam. Water dat Jarno verraste, waardoor hij door een slippertje meteen terugviel.
Een terugval die ook Max meemaakte. Beiden wisten nog wel sterk terug te komen naar vier en vijf, maar voor hen was het leed al meteen geschied.
Georgina rook de dagwinst, ging er nog eens extra goed voor zitten en pakte de winst in de derde heat. Voor, juist ja Ryan Kavazadeh en Thierry Polet, die hun ritme beginnen te vinden.
Jarno kwam nog dicht bij de eindzege, maar de vierde plaats bracht hem een punt te kort om Georgina van haar eerste winst in deze klasse af te houden. En laten we welzijn, er was niemand die Georgina dit misgunde. Sportiviteit vierde hoogtij, Jarno en Max waren de eersten die haar feliciteerden.
Jarno racete zodoende naar de tweede plaats in de eindstand, juist voor Max en Ryan die gelijk eindigden. De snellere dagtijd van Max bracht hem naar de derde plaats op het podium.
Thierry was nog een maatje te sterk voor Dylan, die echter goed meekwam. Even wennen was het motto.
Klasse Automaat Junior
Woorden zullen altijd te kort schieten om de spanning in deze klasse vandaag te omschrijven. Zeker tien rijders kwamen in aanmerking voor de dagoverwinning. Je moet van goede huize komen om op het podium te komen, dat is al wel bekend. Maar ja, als er tien in aanmerking komen vallen er zeven af. Ik kan niet goed rekenen, maar dat lukte nog wel. Welke rijders dat zouden worden werd in drie bloedstollende heats beslist.
Racen is niet alleen hard gaan, maar ook constant opletten, overal tussendoor laveren en toeslaan op het juiste moment. Ingrediënten die we vandaag terug zagen komen bij Gilles Vandevoorde. Een staaltje vakmanschap werd door deze jonge Belg geëtaleerd. Drie heats lang, waardoor hij via de resultaten 1-1-2 de dagwinst voor zijn rekening nam.
Achter Gilles was het een komen en gaan op de plaatsen twee tot en met tien. Een constante factor in deze strijd bleek vandaag Ian Verschoor. Ik heb paps wel eens nerveus gezien, niet vaak, maar toch wel eens. Vandaag was het ridderen, nerveus heen en weer drentelen en hopen dat Ian zijn sterke optreden wist te verzilveren. Dat laatste bleek de juiste term te zijn. Ian reed via 4-2-4 naar de tweede plaats in de dagstand.
Aan de resultaten zie je hoe dicht het bij elkaar zat, maar uiteindelijk ook hoe ver je dan nog van het podium kunt geraken, zoals bijvoorbeeld de leider in de tussenstand Loran Reijnaerts ondervond. Een crash in de derde race zorgde er mede voor dat vandaag plaats zes het hoogst haalbare voor hem was. Niet specifiek de crash was voor Loran bepalend, er waren er meer die er last van ondervonden, maar zeker ook de geringe verschillen die dan meteen merkbaar worden.
Wie aardig van de omstandigheden wist te profiteren was Sam Balota die de derde heat op zijn naam bracht, waardoor het mindere resultaat in heat twee werd weggepoetst en hij alsnog derde werd.
Niels Koolen was telkens alert en opmerkzaam. Hij laveerde overal tussendoor en reed de kart naar 9-4-3 en eindigde uiteindelijk als vierde. Net voor Tonnie Verdonck, Beau Heijmans – die ook zijn beste race reed - Hugo Dahm, Mathias Fowden Nevin en Larissa Tabak. Waarmee de eerste tien zijn genoemd.
Henkie Kalteren, Bastiaan van Loenen, Simon Henrard, Riley Schut – sterke eerste heat- en Vincent van Kerckhoven waren nooit ver weg, maar bleven buiten de top tien.
Door deze resultaten werd het podium in het IAME X30 subklassement bezet door Gilles Vandevoorde – Ian Verschoor – Sam Balota;
Het Rotax Max subklassement door Riley Schut en Vincent van Kerckhoven.
Klasse Schakel KZ2 en Shifter
De schakel rijders waren vandaag duidelijk in hun element in wisselende weersomstandigheden, waardoor je al je kwaliteiten moest aanspreken voor een goed resultaat.
Gelukkig was Mickey Slotman weer in ons midden. De draad oppakken, meters maken, genieten van de terugkeer in het peloton was het motto. En dat is volgens mij aardig gelukt. Zie de fotografie voor zijn mooie outfit. (De foto is gekozen Mickey!)
De polesitter was Roy Bakker. Roy was vastberaden om vandaag alles te pakken.
Drie heats werden zijn prooi, er kwam niemand aan. Nooit was de concurrentie ver weg, maar Roy was bijzonder sterk vandaag. En passant draaide hij de snelste dagtijd, waardoor het dus een volle bak werd voor Roy.
Maar zoals zo vaak gebeurde het direct achter de winnaar. Kerenzo Stevens en Dave de Swert, twee teammaten duelleerden telkens op het scherpst van de snede. Na twee heats stonden ze gelijk met ieder een tweede en derde plaats. De derde race zou de beslissing brengen. Kerenzo sloeg toe, onherroepelijk en strak. Mede doordat Jurgen de Block, Masterrijder, zich tussen hen wist te nestelen, was de strijd gestreden, Kerenzo naar twee, Dave naar drie in de eindstand.
Wat blijft het een streling voor het gehoor en gezicht deze klasse. Dat gaat helemaal goed komen in de GK4, waar de rijders laten zien dat het niet overal meer dan een ton hoeft te kosten om heerlijk te strijden en snel te gaan, zoals ook Mario Geirnaerts, Bjorn Bourgonjon, Ferruccio Kint en Mickey Slotman bewezen.
De twee Masterrijders Jurgen de Block en Erik Hellemans waren constant met elkaar in een mooie battle verwikkeld. Een baanpost wees me op de bijzonder sportieve en heroïsche strijd die ze voerden. Uitremmen en passeren waar het kon, inhouden waar het gewenst was. Heerlijk om te zien. Jurgen pakte de winst bij de Masters KZ, Erik bij de Shifters.
Klasse Automaat Senior
WOOOOW. De juiste aanhef voor wat vandaag door de rijders in de klasse Automaat Senior werd geshowd. Ja geshowd, het was een voorstelling om constant van te genieten. En dat deden we dan ook volop.
Het begon al met de pole die in natte omstandigheden op de zaterdag werd gezet door Mike Onstenk. Door iedereen van harte gegund, gezien de pech die hij tot nu toe had ondervonden.
Dat je eerste pole in de Seniorklasse niet direct tot het gewenste resultaat, de winst leidt is bekend. Dat gebeurde ook. Maar die pole was prachtig, en Mike jongen die neemt niemand je meer af.
Dan Milo Ligtelijn, ook zo’n mooie story. Zaterdag bellen, we komen er aan, is er nog plek. Zondag achteraan starten, dan in de heats naar voren, om tenslotte de laatste heat in de regen magistraal op je naam te schrijven.
De hoofdrolspelers in het gevecht om de overwinning in deze thriller waren Rowan Grinwis, Yarne Goovaerts en Haddy Wolfs, waarvan Rowan en Yarne er net bovenuit staken. Wat een heerlijke wedstrijd legden de jongens op de mat. Niets voor elkaar onder doen, mooie acties inzetten en zien waar de strijd eindigt. Wel dat bleek in het voordeel van Rowan te zijn, die dan ook die mooie trofee voor de eerste plaats in ontvangst mocht nemen.
Haddy kwam af en toe een beetje aan het zwemmen tussen de koplopers en de groep achtervolgers, die hij weer knap van zijn lijf – excuus – kart hield.
Milo Ligtelijn presteerde het om in de eerste heat van 25 naar 10, vervolgens in de tweede heat van 10 naar 4 te racen en tenslotte de derde heat te winnen. Net buiten het podium, plaats vier werd zijn stek, maar het zelfvertrouwen kreeg een boost. Met dank aan “Champagne Kees” haha.
Achter hen was het telkens een grote groep achtervolgers die de strijd onderling aanging. Voor ons opvallend hierin de GK4 nieuwkomer, Jessica van der Perren. Wat een talent bezit deze snelle dame, en dat zien we graag. Plaats negen werd haar verdiende deel.
In de einduitslag werd deze groep uiteindelijk aangevoerd door de sterk voor de dag komende Stijn van der Hof, die een punt te kort kwam op Milo, maar Glenn Selleslaghs, Denis de Smet en Yannick Liekens voor wist te blijven.
Om de top tien vol te maken was daar Tomas de Backer. Tomas lag tot ver in de derde race op podiumkoers, viel echter op P4 liggend uit met een onwillige motor. De teleurstelling was groot. Wees fier op jezelf, je zit er helemaal bij.
De rijders in combinatie met hun verzegelde motoren zijn in deze GK4 klasse - met het grootste deelnemersveld in de landelijke Senior kartomgeving – zo aan elkaar gewaagd dat het niet verwonderlijk is dat de klasse vol loopt. Het komt helemaal op jezelf en de afstelling van de kart aan. En daar doen we het voor!
Hat is soms in verband met de lengte van het verslag lastig om alle rijders te noemen, maar ik doe het toch, omdat iedereen recht heeft op een vermelding dit keer; Van 11 t/m 25:
Krestho Kootstra-Frank Postema-Sturgis Lammes-Niels Lauryssen-Justin Vuijst-Benjamin Kukic-Yana Lenaerts-Mike Onstenk-Thygo van Engeland-Ricardo Doornbosch-Ayco Gruijthuijsen-Maxime Voorbraak-Floris van Dorst-Nickey Habraken-Jules de Bock.
Haddy Wolfs pakte de dagwinst in het subklassement Rotax Max en werd op het podium vergezeld door Glenn Selleslaghs en Yannick Liekens.
Het podium in het subklassement IAME X30 werd als de dagstand: Rowan Grinwis-Yarne Goovaerts-Milo Ligtelijn.
Extra Prijzen
De ADINF pechprijs, een wedstrijd- en trainings- inschrijfgeld twv € 175,00 ging naar Mike Onstenk.
De FRONTIDA geluksprijs, een set banden, ging vandaag naar Mini-Parilla rijder Luuk Neessen.
Klasse Formula Honda 9PK
En weer was het deelnemersveld in de Formula Honda 9PK 1-uursrace groter. DE instapklasse in de karting mag zich terecht verheugen in een toenemende interesse. Waar anders vind je voor een totaalbedrag van € 90,00 zeventig minuten training en zestig minuten race? Nergens dacht ik zo.
Met de nieuwe rijders Kaj de Bruin, Shay Hasselbaink, Athene Souverijn, Rocco de Heer en Kathy de Backer aan de start ben je meteen benieuwd hoe de verhoudingen liggen. Dat bleek wel snor te zitten. De nieuwelingen pasten zich meteen aan en raceten volop mee, zoals we het ook graag zien en waarvoor de klasse is bedoeld. Van deze rijders deed Kai het meest van zich spreken door meteen vooraan mee te racen en het de gevestigde orde met mooie inhaalacties en strak counteren moeilijk te maken. Resulterend in die mooie vierde plaats, in dezelfde ronde als de nummers een, twee en drie.
Vandaag was de pole voor Pieter de Lint, die een scherpe tijd van 1.03.668 wist te realiseren.
Het waren lastige omstandigheden - nat-droog-nat-droog - die het beeld van de kwalificatie en een groot deel van de wedstrijd bepaalden. De vraag kwam natuurlijk meteen bij ons op welke rijders hier het beste mee om zouden gaan.
Dat bleken er vijf te zijn, met naast Pieter de kanjers Thijs de Jong, Roy Stolze, Dennis Bouwman en Kaj de Bruin. Ze stuwden elkaar naar grote hoogte, wat een genot om te zien. Pieter viel gaandeweg de race terug naar uiteindelijk een twaalfde plaats. Waardoor de overige vier musketiers mochten bepalen wie er naar het podium zouden gaan.
Via een uiterste krachtsinspanning wist Roy na 60 minuten race de winst voor zich op te eisen en als eerste de finishvlag te zien, twee seconden later gevolgd door Thijs – hoe close kan het zijn na een uur – en vervolgens door Dennis Bouwman, die op zijn beurt Kaj weer drie seconden voor bleef. Waarbij opgemerkt dat Thijs de aansluiting wist te houden en even terug wist te komen via het realiseren van de snelste dagtijd.
Maarten Raymakers, Kenji Hasselbaink en Dylan Visser vonden elkaar in de loop van de race. Mooie strijd was het gevolg. Ze eindigden in deze volgorde als vier, vijf en zes.
Sem Egberts, Ilona van der Lubbe Lucas Franck, Lucas Souverijn en Dennis Bouwman maakten de uitslag en daarmee een heerlijke racedag compleet.
BEKC Endurance
De BEKC reed vandaag de tweede 3-uursrace van het seizoen. En nu met een mooie groep van 15 deelnemende teams, waaronder de nieuwe teams JK Racing, J&D Racing, North Racing 2 en De Verfzaak Racing.
De racedag zou een omgekeerd beeld geven van Hahn, waar de training droog was en de race nat. Nu was de training nat en het grootste deel van de race droog. Het werden hoge temperaturen. Stel daar je kart maar eens op af.
Dat lukte het best bij JD Racing dat meteen de pole maar pakte. JD staat voor Jentsen en Darragh Adriaenssens, de snelle broertjes, gelouterde racers.
Dan ben je natuurlijk meteen benieuwd naar het verloop van de race. Vanaf het moment dat de startvlag viel was het meteen een sprint van drie uren naar de finish. Waar halen die teams, die rijders dat toch vandaan. Het vergt de nodige training, conditie, race-inzicht, techniek. Wel die ingrediënten zijn ruim voorhanden in de BEKC. Wat het een van de mooiste wedstrijden maakt voor de neutrale toeschouwer. Er gebeurde zoveel, van de race op de baan tot de wissels tussendoor, tot de drukte in de pitlane. Nervositeit alom, topracing alom, spanning alom! Dat is BEKC Endurance.
Na de start waren het JD Racing, Sloebs Auto Special, Berghmans Racing, Team GS1, MD Racing en C2N Racing die de dienst uitmaakten. Het werd stuivertje wisselen alom.
Gaandeweg de race zag je vooraan toch een kentering ontstaan. Twee teams wisten zich los te maken van de rest; Team GS1 en Berghmans Racing. Glenn van den Bergh bleek uiteindelijk de snelste, was niet te houden, reed een paar seconden weg en won de race. Kort gevolgd door Berghmans.
De strijd om de derde plaats ging vooral tussen Sloebs en MD Racing. Beide teams kennen elkaar door en door. Ze zijn professioneel tot en met en weten exact waar en wanneer toe te slaan. Vandaag bleek Sloebs de constantere factor. De derde plaats was voor hen. Een bijzondere vermelding voor Frankie Volckaerts, net hersteld van een duimbreuk en dan al weer zo goed rijdend en met de duim omhoog finishend…...
C2N Racing komt er aan beste lezer. Met een ronde voorsprong op JD Racing en JK Racing werd de vijfde plaats veilig gesteld. Het team wordt sterker en sterker, het podium lonkt!
VD Racing 3 kon net niet bij deze groep aanhaken, maar bleek op haar beurt nog duidelijk te sterk voor de achtervolgers De Verfzaak Racing en VSRREMM Racing. Twee ronden werd het verschil.
Maar dat was niet belangrijk voor VSRREMM. Ze hoefden als Master team slechts Ecurie Gentlemen in de gaten te houden, en dat lukte. Sterker nog de overwinning werd op imponerende wijze veilig gesteld.
VD Racing 1 had een lastige dag. Normaal goed voor een top vijf klassering bleek dat nu niet haalbaar. Ze eindigden na een lastige wedstrijd op plaats elf, juist voor Ecurie Gentlemen, Redant Racing, North Racing 2 en North Racing, die ieder met een of meer pechmomenten te kampen kregen.
Het was heerlijk om iedereen in droge omstandigheden te zien rijden en finishen. Dat nemen we hopelijk mee naar de volgende race in Emmen.
We wensen u allen een fijne vakantie toe en zien er naar uit u in Emmen weer te treffen bij de zesde seizoensrace, 10 en 11 september.
Casper Reinders
Ben de Feyter