Verslag GK4 en BEKC race 4 Hahn
Als je richting Hahn koerst kom je gaandeweg de rit meer en meer in een vakantiestemming. Het landschap verandert, bossen en heuvels komen in zicht, je weet dat je iets goeds tegemoet gaat. En als je dan, daar in die mooie omgeving van Rijn en Moezel uiteindelijk de weg richting Flughafen Hahn opdraait, weet je het, dit is het Hahn-gevoel, we gaan een mooi weekeinde tegemoet.
En een mooi weekeinde zou het worden dankzij alle deelnemers die ook deze rit er voor over hadden om op een van de mooiste Europese entourages te racen en te socialiseren. Want beiden is GK4, racen in een relaxte omgeving die we samen creëren.
We moeten ons daarin ook realiseren dat het aantal interessante banen gedurende de komende jaren mogelijk nog wel af zal nemen. Wij zullen er in ieder geval alles aan blijven doen om u een interessante kalender te bieden.
Er werd een interessant programma geboden; GK4 Sprintraces; BEKC Endurance racing, Formula Honda 9 PK, Swissauto250 International, Iame X30 Kart Challenge en last but not least de GK4 KIDs Club. Dit geheel werd omlijst met een BBQ en Feestavond welke Swissauto de deelnemers aanbod ter omlijsting van de International.
Tel daarbij op onze GK4-ladies die de fotografie nog extra interessant maakten en in ieder geval met alle technici op de foto gingen, om die mannen en dames eens uit de schaduw te halen waarin ze altijd hun werk doen en ze zodoende in het zonnetje te zetten. Daarnaast werd er door de ladies driftig snoep uitgedeeld welke ter beschikking was gesteld door KartParts.
Het was even zweten om alles op de gevoelige plaat vast te leggen maar uiteindelijk konden we een aardig album Family Cam presenteren. Ook al mede dankzij de familie Berghmans - Team Berghmans Racing - die de tweede camera bediende en haar kijk op een weekeinde GK4 en BEKC mooi vastlegde.
We hadden opnieuw een mooie groep deelnemers aan de start staan met daarbij rijders die de eerste schreden in de GK4 zetten en dat is sowieso al te waarderen. De wedstrijden zijn ideaal om ervaring op te doen en ritme te pakken. Het weekeinde zou grandioos worden, met op en top strijd in de wedstrijden, omlijst door een heerlijke sfeer. Daar doen we het voor.
Op de zaterdag werd er goed en snel getraind, waarna deze dag werd afgesloten met de Formula Honda 9PK 1-uursrace – een budgetklasse op en top – en de BEKC 2-uurs endurance race.
De prijsuitreiking werd gevolgd door een heerlijke BBQ en een feestavond met liveband. De stemming zat er goed in. Een bijzondere afsluiter van de eerste dag.
Een mooie geste kregen we van dagsponsor CITRIX Software. Citrix bood alle deelnemers die op de vierde plaats eindigden een mooi vakantiepakket aan, met daarin onder andere een praktische selfie-stick. Praktisch als de Citrix software zelf.
Honda Cadet
De Honda Cadet racers maakten er weer een waar spektakel van. Ik durf hier gerust te stellen dat er momenteel geen enkele klasse in dit segment is - waar dan ook - waar er zo close en in zo’n homogene groep wordt gestreden. Gewoon met standaard, degelijke en uniform verzegelde Honda motoren.
De oeh’s en ah’s langs de baan en op het tribuneterras waren niet van de lucht. De deelnemertjes maakten er een wedstrijd van die op het scherpst van de snede werd gereden, de spanning droop er van af. Een kopgroep van telkens vijf tot zeven rijders - met polesitter Rob Lucassen - die vanaf de eerste start streed voor iedere meter en waarvan iedere rijder zomaar op het podium zou kunnen komen, maar ook zomaar er net langs kon pakken en waarvan iedere rijder gewoon iedere race in dezelfde ronde als de koploper finishte. Het aantal wisselende koplopers was gewoon niet te tellen, om de bocht was er wel weer een andere kijk op het geheel.
Als je al van routine kunt spreken in deze klasse, dan werd die geëtaleerd door Rob Lucassen, Summer Webb, Laurens Steijger, Max Wolf, Senna Ekkers, Jordi de Lange, Job Bult (komt er aan hoor) en Georgina Driessen. De Rookies pikken hier dan weer bij aan, goed voor de ontwikkeling van Mart Bult, Gabriel Bektas, Siebren Fokkema, Sita Vanmeert en Dani Prins. Heerlijk om naar te kijken, om van te genieten als raceliefhebber.
Het zou een thriller worden om de overwinning; Rob Lucassen en Berend van der Burg eindigden uiteindelijk met 6 punten aan de top van het dagklassement; Rob via 4-1-1 en Berend via 1-2-3. De snelste dagtijd moest de beslissing brengen. Hitchcock kon het niet beter bedacht hebben; Rob 70,161; Berend 70,163, tweeduizendste seconde verschil!! bracht de dagwinst naar Rob. Zegt u het maar, waar is dat verschil in uit te drukken?........
De derde plaats op het podium was voor de snelle Laurens Steijger. Zijn eerste beker was hem meer dan gegund. Goed gereden, netjes, fair zoals we het graag zien. Vader en zoon waren trooootssss…….
De snelste dagtijd was voor Jordi de Lange, eveneens constant deeluitmakend van de kopgroep en een podiumkandidaat; 69,878. Een strak eindresultaat was mede hiervan het gevolg; net buiten het podium, maar een mooie vierde plaats was voor Jordi.
Bij de Rookies waren het Senna Ekkers, Summer Webb, en Dani Prins die het podium mochten beklimmen. Ze bleven Sita, Mart, Gabriel en Siebren nipt voor. Als je ziet hoe deze kinderen zich ontwikkelen kun je alleen maar tevreden zijn als ouders lijkt me. Met name Summer en Senna hebben het podium Totaalklassement al gehaald, de rest komt er aan! Prachtig om die ontwikkeling te zien. Mooie vooruitzichten voor de “next generation”.
Een speciaal woordje dit keer voor onze snelle lady Georgina Driessen. Georgina kwam in de eerste race ongelukkig uit een incident in de eerste bocht. Met een pijnlijke pols langs de dokter en na de toestemming met een wilskracht “van hier tot gunder” blijven racen en er nog uit halen wat er in zit. Alsnog resulterend in een zevende plaats.
15 PK
De Swissauto Mondial maakte vandaag deel uit van de Swissauto250 International 2015. En dan ga je er eens extra voor zitten. De titel “Champion Swissauto250 International 2015” was het doel, net als de prachtige bekersets. De titel is een mooie aanvulling op je palmares en CV lijkt me zo.
De pole was voor het Belgische toptalent Sam Balota. Sam is een sluwe en sterke rijder, die weet wanneer hij toe moet slaan. Vandaag was de winst voor hem. Als je de uitslagen ziet, dan is het alsof het eenvoudig ging; wel het tegengestelde was het geval. Een kopgroep van zes rijders vocht voor iedere meter; Stefano van Es, Mike de Zwart, Victor van Lingen, Kevin van den Bosch, Sander Gils en Sam Balota gingen er vanaf de eerste race recht voor zitten en gaven elkaar geen duimbreed toe. De rijders hadden het redelijk zwaar in de warme omstandigheden. Dat zorgde er mede voor dat er veel positiewisselingen kwamen, altijd aantrekkelijk voor de neutrale toeschouwer.
Als je het beeld over de drie races bekijkt, dan zouden de podiumplaatsen door de zes genoemde rijders ingevuld kunnen worden. Een beetje van jezelf en een beetje mazzel is dan welkom. Het geluk was dit keer niet aan de zijde van Stefano, die als tweede uit de eerste race kwam en vervolgens in race twee met een onwillige motor te kampen kreeg. Hij moest de pits in en zag daarmee een podiumplaats aan zich voorbij gaan. Een plaats die zeker tot de mogelijkheden had behoord, gezien de derde plaats die hij in race drie behaalde.
De winst in die eerste race, vervolgens in race twee en ook in race drie ging naar Sam. En passant perste hij er in race twee ook nog even de snelste rondetijd uit op het moment dat hij die nodig had in de strijd om de winst. Bekeken races werden er gereden, resulterend in die mooie overwinning, waardoor hij zich een jaar lang European Champion Swissauto Mondial 15PK mag noemen.
Achter Sam werden er geen cadeautjes weggegeven. In tegendeel, strakke inhaalacties gedurende drie races, af en toe gepaard gaand met wat bluf, maar altijd fair. Mike de Zwart, ook zo´n topper in deze klasse, moest diep gaan en etaleerde een enorme vechtlust. Dat laatste was misschien wel de aanzet tot die mooie tweede plaats. Hij deed het toch maar even, kwam net te kort op Sam, maar bleef de nummers drie en vier net voor. Die nummers drie en vier waren Kevin van den Bosch en Victor van Lingen. Kevin bleek net te rap voor Victor en mocht als derde dat prachtige podium in Hahn beklimmen.
Opmerkelijk vandaag ook de prestatie van Ryan Kavazadeh. Ryan heeft zijn ritme gevonden. Hij komt richting kopgroep. Dat lukte nu nog net niet, maar hij zit er bij. Hij koerste strak met Sander Gils en Thierry Polet. Kwam net te kort op Sander, bleef Thierry net voor. Die kleine Thierry komt er ook aan hoor, hij verbetert zich per race.
De laatste twee plaatsen waren voor Jesse de Graaf en Yana Lenaerts, waarvan Yana met de RK1 reed. Voor hen geldt eigenlijk hetzelfde als hiervoor weergegeven. Verbeteren per race, aanpikken bij de voorgangers en zo richting top vijf. Het is jullie gegund. We zijn benieuwd naar de komende race in Genk, waarin Yana ook met de Swissauto Mondial aan de start zal komen.
125 cc 2-takt Automaat Junior
Opnieuw was het Nygel Verhaeren die de dienst uitmaakte in de klasse 125cc Tweetakt Automaat Junior. En hoe; via pole, drie overwinningen en de snelste tijd. Duidelijker kun je niet stellen dat je vandaag recht op de overwinning had.
Maar er was meer opmerkelijks te noteren. Larissa Tabak bijvoorbeeld. Vanuit de Honda Cadet met dispensatie naar deze klasse. Drie wedstrijden wennen en dan nu toeslaand. Bam, ja bam naar plaats drie Totaal. Mooi om dit meiske te zien racen tegen twee andere snelle junioren; Rubens Bouchabke, vanuit Libanon naar Hahn gekomen – hoezo Hahn is ver – en Ian Verschoor en Stijn van der Hof.
Rubens bleef noch het dichtst in de buurt van zijn teammaatje Nygel, via twee keer een tweede en een keer een derde plaats vloog hij naar de tweede plaats in de uitslag.
Larissa, Ian en Stijn maakten er een waar spektakel van. Wisselingen van plaats waren aan de orde van de dag. De finishes waren telkens ware “close finishes” die iedere keer net in het voordeel van Larissa uitvielen. Waardoor zij de maatjes Ian en Stijn aftroefde en de eerste trofee in deze klasse mee naar huis mocht nemen. En wie gunt het dat kleine sympathieke meisje nu niet.
Tonnie Verdonck, Loran Reynaerts, Gilles Vandevoorde en Tim Ver Elst sloten de rijen in een mooie strijd om de zesde plaats. Tonnie pakte deze nipt voor Loran.
Thomas de Backer reed opnieuw een strakke race met de Swissauto VT250 Junior. Buiten mededinging, maar goed en sterk gereden. De ontwikkeling gaat voort!
125 cc 2-takt Automaat Senior
Het ging er af en toe verhit aan toe in deze Koningsklasse GK4 van dit moment. De Iame X30 en Rotax Max zijn aardig aan elkaar gewaagd in dit mooie deelnemersveld. Van tevoren weet je gewoon niet wie de kopgroep zullen vormen. Ondanks dat er wel een lijn in het Totaalklassement zichtbaar wordt.
Nadat de fotosessies met de lieftallige GK4 promotiedames waren afgerond gingen we ons opmaken voor bijzonder spannende races. Races ook waarin op het scherpst van de snede werd gestreden, resulterend in een enkele penalty. Maar “that’s part of the game” nietwaar?
Wel even opletten trouwens mensen, dat situaties die op het eerste oog identiek lijken toch wezenlijk anders kunnen zijn. Niet direct roepen, maar even informeren. Dat brengt vaak een heel verhelderend antwoord.
Dat gezegd hebbende; de races werden bijzonder interessant.
Ik begin dan ook eens niet met de winnaar, maar met de tweede plaats in de eindstand; en winnaar in het Rotax Max klassement. Milo Ligtelijn.
Milo is onverstoorbaar bezig aan de ontwikkeling van zijn racecarrière. In de luwte, met goede begeleiding, bereidt hij zich telkens voor op de races. En dan niet zeuren, maar proberen zo goed mogelijk te presteren. Tuurlijk, af en toe een foutje, maar in het juiste perspectief gezien met een duidelijk opwaartse lijn. Vandaag resulteerde dat strakke scenario in een prachtige twee plaats algemeen met de Rotax. En dus overwinning in dat sub-klassement. De Black Tony was dus vooral veel ver vooraan in het veld te zien.
Wil je dat bereiken, dan zul je dus ook tussen duw en trekwerk in de eerste bocht moeten laveren. En dat lukte Milo ook aardig. In tegenstelling tot een enkeling die of verkeerd zat of pech had. Nu verlopen de starts bij ons overwegend goed, maar er kan toch iets gebeuren dat je kansloos maakt, of uit doet vallen. Zoals in race een Bob Eisinga, net nadat we een fotomoment hadden afgesproken. Doen we in Genk dan maar over Bob.
Wie er vandaag wel heel goed en sterk uitkwam was Mike Bartels. Mike pakte de pole met zijn Iame X30 en gaf deze niet meer af. In alle drie de races trouwens niet. De winst was daardoor voor Mike na dit sterke optreden.
Gabriel Delgado kon Mike goed volgen. Hij reed en passant in race twee de snelste dagtijd. Echter een lichtelijk onstuimig optreden resulteerde in twee tijdstraffen die hem kansloos maakten voor een podiumplaats.
Wie dat podium wel haalde was Niels Nipperus. Via 5-4-2 bereikte hij de huldiging als derde. Hij moest naar voren kijken om Milo te verslaan en achterom kijken om zich Noah Lhoez en Krestho Kootstra van het lijf te houden. Want die zaten ook niet bepaald stil en wilden die beker ook wel ophalen. Niels reed bekeken, afgewogen. Een mooie derde plaats achter Mike en Milo werd zijn deel.
In het Rotax Max klassement waren dus nog twee plaatsen te vergeven. Thijmen Nabuurs en Haddy Wolfs zijn daarvoor twee sterke kandidaten, dat weet je. Zij pakten dan ook in weergaloze stijl die twee podiumplaatsen, waarbij ze net Bob Eisinga voorbleven, waarbij je de pech van Bob wel in ogenschouw moet nemen.
Vier dames waren vandaag aanwezig, en dat zien we graag.
Ayco Gruijthuijsen kwam ongelukkig uit de eerste ronde en moest helaas de rest van de dag verstek laten gaan.
Charlotte Verkuijlen kende ook al een mindere dag, waarbij de prestatie in race drie - een negende plaats werd haar deel - wat vergoedde. Wat minder dan die sterke derde plaats bij de Iame X30 in Emsburen, maar hoopvol voor de volgende wedstrijden.
Blijven er over Maxime Voorbraak en Kimberley Arnold. Beiden sterk aanwezig. Maxime verbetert zich per wedstrijd, Kimberley was voor het eerst aanwezig en moest even haar draai vinden. Goede prestaties uiteindelijk van deze snelle ladies.
GK4 Iame X30 Kart Challenge klassement
Mike Bartels, Noah Lhoez en Niels Nipperus vormden het winnende trio in het Iame X30 klassement.
VT250 Senior
De VT250 Senioren streden vandaag in twee kampioenschappen; Swissauto250 International 2015 en GK4 Kart Series.
De vaste deelnemers GK4 reden derhalve in twee klassementen in een enkele race waarin ze tegen de overige deelnemers voor de International uitkwamen.
Het werd een race zoals we ze van de VT250 gewend zijn; spannend, wat heet megaspannend, sportief, snel en fair.
Van meet af aan zetten drie Zwitsers en drie Nederlanders de toon; Noah Herzig, Pascal von Allmen, Alessandro Felber, Jeroen van As, Jordi Verhagen en Mickey Slotman.
Deze jongens zouden uit gaan maken wie met die mooie grote glazen trofeeën en de Internationale titel European Champion Swissauto250 2015 naar huis zou gaan.
In de eerste race kwamen de contouren aan het licht. Een felle strijd aan kop tussen Noah Herzig en Jeroen van As, die Herzig uiteindelijk nipt in zijn voordeel besliste. Met kort achter hen von Allmen. Met trouwens alle rijders als aan een touwtje achter elkaar en constant stuivertje wisselend, met licht afgescheiden van As en Herzig.
Je denkt dan meteen dat ook in race twee te gaan zien. En dat klopte, totdat van As panne kreeg en het gedaan was in de strijd om de titel. Die plek werd gretig ingevuld door van Allmen en Felber. Die het op hun beurt aardig aan de stok kregen met Verhagen en Slotman.
Uiteindelijk resulteerde die strijd na het sterke optreden van alle rijders in een volledig Zwitsers podium in de International; 1. Noah Herzig; 2. Pascal von Allmen; 3. Alessandro Felber.
Speelden de Nederlandse, Belgische en Duitse deelnemers dan geen rol van betekenis? In tegendeel. Een grote rol. Maar soms kun je het afdwingen en soms kan een beetje geluk je daarbij helpen. In de International ontbeerden de jongens waarschijnlijk net dat beetje geluk.
In de GK4 strijd was het Jordi Verhagen die voor het eerst in zijn carrière een beker mee naar huis nam. Hoezo "een" beker; de eerste plaats was voor Jordi. Het gevolg van een bekeken race, die in de International ook bijna het podium voor Jordi opleverde. Net niet, vierde op maar twee punten van nummer drie, maar wel de eerste GK4 overwinning na een paar seizoenen keihard werken. Top gedaan jongen!
Mickey Slotman zat Jordi op zijn hielen. Er zat tussen hen maar 1 punt in de marge tussen een en twee. Met toch weer Jeroen van As op drie. Een kleine, schrale troost voor zijn geweldige optreden deze dag. Het blijft mechanisch!
125 cc tweetakt Schakel
Jesse Smeets had de smaak na Emsburen te pakken. Jesse zit in een flow, is daardoor moeilijk te verslaan.
Dat bleek ook vandaag in Hahn, waar iedereen het constant probeerde, maar waar Jesse als overwinnaar te voorschijn kwam.
Alhoewel, het lijkt eenvoudiger dan het was. Zijn teammaat Ted Monfils had zijn zinnen op deze overwinning gezet. Dat zou een mooi cadeau geweest zijn voor hem en zijn ouders nadat hij was geslaagd voor zijn schoolexamen.
De winst in race een ging naar Ted. Hij reed sterk, met een kampioensflair.
Even terug naar de start. De pole was voor Darragh Adriaenssens. Darragh is jong en een aankomend talent. Hij laat zich wat afbluffen na de start en komt in een enerverende strijd verzeild met Thijs van den Heuvel. Een iets te enthousiaste actie van Darragh luidde het einde van zijn race in en een terugval naar achteren van Thijs. Die nog wel terugkwam, maar niet meer in de buurt zou komen van Ted en Jesse.
In de volgende races zette Jesse orde op zaken en won beide heats, met Ted telkens op twee. Waardoor het een een-tweetje werd voor de teammaten. Die op het podium gezelschap kregen van een derde teammaat, Thijs van den Heuvel, die knap naar voren was gekomen.
Dit ging o.a. ten koste van de snelle Master rijder Eric Hellemans. Eric kwam maar een enkel schamel puntje te kort voor de derde plaats. Eric reed in mijn optiek een van de beste wedstrijden tot nu toe. Les geven heet dat ook wel. Een aantal rijders kreeg les van deze sympathieke Belg. Resulterend in het volgende: Vier algemeen; Winst VM klassement; Winst Master klassement. Waarlijk een topprestatie.
Eric kreeg op het podium VM gezelschap van die jonge snelle lady Shirley Schomaker. Een groeibriljantje. Dat trouwens een mindere voorbereiding kende nadat de familie met de camper pech had gekregen onderweg en dankzij een vriend - die even honderden kilometers reed om hen te helpen - toch nog aanwezig kon zijn. En met een mooie afsluiter als gevolg. En Bam tweede in het VM klassement Algemeen. “Go Shirley Go”.
GK4 Iame X30 Kart Challenge klassement
1. Jesse Smeets; 2. Ted Monfils; 3. Thijs van den Heuvel.
De subklassementen:
VM: 1. Eric Hellemans; 2. Shirley Schomaker.
Vortex: 1. Joey Veenstra; 2. Gert van den Brink.
Masters: 1. Eric Hellemans; 2. Gert van den Brink.
Formula Honda 9PK
De Formula Honda 9PK begint zo langzaam aan in de belangstelling te komen. Eigenlijk kan dat ook niet anders; een eendaags evenement met een inschrijfbedrag dat zijn tweede niet kent; 50 Euro voor de 1-uursrace en 40 Euro voor 75 minuten trainen; aan elkaar gewaagde verzegelde motoren, een goede racesnelheid en racen op de grote uitdagende banen. Een mooie opvolger als je uit de huurkarts komt zowel voor Senioren als voor Junioren.
De competitie bestaat uit Nederlandse en Belgische deelnemers.
Bij de Junioren werd er goed gestreden door de jonge mannen die hun eerste schreden in het buitenraces maken. Een mooie 1-uursrace was het gevolg. Werkelijk een genot om te zien.
Het waren de Nederlanders Max Koster, Wesley Eckhardt en Kenji Hasselbrinck die voor KWM Racing de kastanjes uit het vuur haalden. Ze gingen hard en waren aan elkaar gewaagd. De dekselse Belg Axl Verlinde weet echter ook wat sturen is. Hij wist dat een uur lang is en kaapte uiteindelijk door strak en steady rijden de derde plaats net weg voor Kenji.
Max en Wesley gingen hard, erg hard. Ze beslisten onderling wie de eerste plaats zou opeisen. Nadat Wesley door een accident naar achteren werd geworpen en vervolgens toch nog sterk terug was gekomen naar plaats, twee bleek Max vandaag net te sterk. De winst ging daardoor naar Max Koster.
Bij de Senioren waren het Tomas de Backer, Peter Wuijts en Mathieu van Renssen die een wervelende show op de racemat legden. Mathieu deed wat hij kon, maar de Belgische opponenten bleken net te sterk. Tomas is een uitstekende rijder, hij pakte de winst net voor Peter en Mathieu. Een leuke promotie voor het karten werd hiermee afgesloten.
BEKC Endurance Race
Ik heb er toch telkens moeite mee om een begin te maken in een verslag BEKC Endurance. Er gebeuren zoveel mooie dingen in, maar ook om de races heen, dat een start maken met schrijven lastig is.
Laat ik nu eens beginnen met vader Berghmans. Zijn zoon ondersteunend met passie en ijver. Niet te remmen in zijn enthousiasme. Zoon Junior ligt vandaag in zijn eentje rijdend op kop. Nog een aantal minuten. Junior krijgt last van de nekspieren, de concurrentie komt dichterbij. Pa begint heen en weer te lopen, niet zo’n beetje nerveus. Wippend van het ene op het andere been. Naar het hek. Junior aanmoedigend. Hoe lang nog? Heen en weer (zoals drs. P. het waarschijnlijk in zijn song bedoelde), opnieuw wippend van been op been. De laatste ronde. Nu moeten ook de nagels er aan geloven. En dan die ontlading na de finish. Zijn zoon juichend opwachtend bij de weegschaal. Resulterend in een ontroerend vader-zoon moment.
Dat ik dit schrijf mensen is om aan te geven hoe het bij veel teams er identiek aan toegaat. BEKC, een visitekaartje voor het karten. En DAT geldt voor alle teams en begeleiders. Thnx.
Eigenlijk zou ik met de uitslag kunnen volstaan om aan te geven hoe mega spannend het was in de wedstrijd. De eerste drie team in dezelfde ronde; 111 in totaal, vervolgens zes teams met 110 ronden.
Maar dat zou wat tekort doen aan de teams in zijn algemeenheid. Teams, waarvan vandaag gelukkig VeersedamAuto weer de wedstrijd sterk uitreed. Hopelijk is er een einde gekomen aan de pechspiraal. De derde plaats was voor hen.
Team GS1 Glen van den Bergh rijdt ook alleen. Wat een opgaaf. Wat een conditie moet je dan hebben. Glen koppelt conditie aan een technische rijstijl. Die hem naar plaats twee brachten. Het had niet veel langer moeten duren of die dekselse Junior Berghmans had Glen op bezoek gekregen.
Een genot ook voor al die toeschouwers. Het was megavol op het bordes. Die zagen toch een geweldig zinderende spanning in de wedstrijd. Wie pakte waar de kop en verloor deze weer aan een ander? Ik weet het zo niet. Heb misschien wel te veel indrukken via de camera opgedaan. Even in de herinnering, gebruikmakend van de fotografie.
Het begin was al bijzonder. Met een van de drie Iame X30’s voor het eerst op pole. Die eer kwam toe aan IKM Racing met rijder Lorenzo Stolk achter het stuur. Lorenzo hield het lang vol aan kop. Kreeg last van een klein lullig mankement, moest de pits in en verloor het zicht op het podium algemeen. Wel reden Lorenzo en Rico Haarbosch naar de winst bij de Iame’s.
Dan is het aan Glen van den Bergh, vervolgens VeersedamAuto, gevolgd door SloebsAutoSpecial en MD Racing daar aan kop van de race. Een megastrijd ontbrandt, met als resultaat na drie uur wisselen en twee pitstops dat er drie teams in dezelfde ronde nagenoeg op elkaars bumper finishen; Berghmans Racing, Team GS1 en VeersedamAuto.
Bij de Masters waren het opnieuw de mannen van VD Racing 3 die hun aspiraties voor een hernieuwd kampioenschap niet onder stoelen of banken staken. De winst ging mee naar België. Op plaats twee was het Rocli Racing 1 dat uitzicht had op de winst, maar net dat kleine beetje te kort kwam. Plaats drie was voor RGR Racing, dat de kart volgens eigen zeggen niet echt goed aan het lopen kreeg, maar toch naar de derde plaats reed.
Als dan zo’n heerlijke wedstrijd al weer afgelopen is verlang je meteen naar de volgende. Gelukkig over twee weken in Genk, we hoeven dus niet lang te wachten!
GK4 KIDs Club
De KIDs Club blijft gratis meedraaien tijdens de pauzes van de race op zondag. Leuke deelnemertjes vandaag. Dat leverde opnieuw mooie plaatjes op.
We gaan ons opmaken voor een bijzonder weekeinde GENK, 25 en 26 juli 2015. Het gaat druk worden op een van de mooiste banen in de wereld! Tot dan.
Het GK4 Team
Ben de Feyter
Casper Reinders
