Verslag Grande Finale GK4 en BEKC Karting Genk

Karting Genk was het decor van de Grande Finale GK4 en BEKC 2014. Een raceweekeinde dat deze titel Grande Finale volkomen recht deed en tot stand kon komen door u, alle deelnemers en volgers die in zo grote getale naar de schitterende Genker locatie waren afgereisd. Je hebt een circus en je hebt Cirque du Soleil, je hebt karting en je hebt GK4 en BEKC. Dat durf ik na Genk gerust te stellen. Het is al gememoreerd, maar u toverde een regenachtig weekeinde om tot een figuurlijk weekeinde vol zonneschijn. Veel nieuwe deelnemers in de GK4 en BEKC, een nieuwe klasse Formula Honda 9 PK die meteen goed aansloeg, prachtige eerlijke gevechten op de baan, volle strijd om alle nog te verdelen podiumplaatsen, vreugde en verdriet, veel publiek dat ook met het oog op 2015 kwam kijken en informeren. Dit alles maakte het weekeinde zo bijzonder en uniek. Dank daarvoor.



Al rijdend naar Genk hoop je natuurlijk dat dit het scenario zal zijn, we zijn tenslotte ook maar mensen. Voor mij persoonlijk een mooie rit om te rijden met precies tijd voor twee CD’s om zogezegd lekker in de stemming te komen. En dat lukte aardig met de nieuwe CD’s van Pink Floyd, The Endless River en de nieuwe Foo Fighters, Sonic Highway. De een met jeugdsentiment, geweldig relaxed, de tweede hard en melodieus helemaal van deze tijd, met een ballad die je laat beseffen hoe mooi het leven kan zijn. En dan kom je in Genk, tref je Ben en de op vrijdag al aanwezige deelnemers en besef je dat dit het is in kartland en weet je dat je er opnieuw alles uit wilt halen wat in je mogelijkheden ligt.



Op zaterdag waren we vroeg aanwezig en troffen we iedereen bij de inschrijving. De stemming zat er meteen goed in, nieuwe deelnemers werden bijgepraat, de kansen werden driftig besproken. De trainingen begonnen op tijd en gedurende de dag zou de baan dat schilderachtige decor zijn van lange linten fel gekleurde en hard trainende en afstellende rijders, een pallet van kleuren zomaar geschikt voor een mooie Mondriaan.



We waren natuurlijk ook erg benieuwd naar de Formula Honda 9 PK, waar meteen zo’n twintig rijders trainden of ze niet anders gewend waren dan op Genk te rijden. Een mooie snelheid zit in deze karts, een klasse die zal uitgroeien tot een volwaardig onderdeel van de GK4, dat is wel duidelijk.

BEKC Endurance Racing:

Drieëndertig teams, ja u leest het goed, drieëndertig teams stonden aan de start van de BEKC Endurance race. Een gemêleerd Nederlands en Belgisch gezelschap dat deze wedstrijd tot een grote happening zou maken. Onze vaste topteams die gezelschap kregen van teams met toppers in hun midden, zoals Rick Dreezen, de gebroeders Pex en Max Timmermans om er een paar te noemen. De stemming peilden we zo op zijn tijd, en het mag denk ik gezegd, de mannen hadden een dag lang een hele brede smile op hun gezicht. Ook zij beseften dat we terug zijn in de tijd met sfeer, stemming, elkaar helpen, ongedwongen budgettair racen en toch topprestaties leveren. Ja zeker, dat kan, we bewijzen het telkens weer.



Tijdens de wedstrijd draaiden de camera’s van de aanwezige fotografen overuren. Het is toch prachtig dat je gedurende de wedstrijd op je foto’s ook de lichtgesteldheid ziet veranderen; starten in het licht, overgang via schemer en de slotfase van de race in het donker onder vloedlicht meemaken. Werkelijk geweldig om te aanschouwen.



Er waren nog flink wat prijzen te verdelen. Daarnaast wilde natuurlijk ieder team aan de internationals laten zien dat er een hoog niveau in de BEKC is. En dat lukte volkomen. Het beeld was als iedere race, maar dan met spanning in het kwadraat. Aan kop waren het twee Nederlandse en een Belgisch team dat de winst betwistte, gewoon twee uur lang, iedere meter strijd. De eerste twee teams, PKR1 en Big Job, Nederland en België, hoe mooi kan het zijn. Twee uur race - inclusief de wissels, inclusief oprijden en verlaten baan, inclusief telkens wegen – resulteerde in een gedroomde finish met slechts twee seconden verschil tussen de winnaars PKR1 en Big Job, die in deze volgorde na 97 ronden de finishlijn passeerden.



Achter hen vier teams die om P3 streden en elkaar geen duimbreed toegaven, PKR2 , Berghmans Racing, Sloebs Auto Special en Kalm Blijven DFK. Plaats drie werd voor PKR2 met “wel” vier seconden verschil op Berghmans Racing, dat heel goede zaken deed en hierdoor de top vijf in het eindklassement wist te bereiken. En dat in zijn eentje, chapeau.
Sloebs stelde via P5 de tweede plaats in de Eindstand veilig, mede ook omdat naaste concurrent MD Racing niet verder wist te reiken dan P16 en daardoor derde in de Eindstand zou worden. De kersverse Kampioen 2015 Veersedam-Auto KastaciAuto sloot het seizoen via een tiende plaats af. Ze genoten twee uur lang van de al veilig gestelde titel.



En dan de Gentlemen Klasse. De mannen bliezen een aardig partijtje mee. Het was megaspannend. Vijf teams verloren elkaar niet uit het oog; Rocli Racing 2 , Heiveld Racing 1, Rocli Racing 1, RGR Racing en Profun Racing bleven lang in dezelfde ronde uitzicht op het Gentlemen podium behouden, waarbij ook nog de strijd om de tweede en derde plaats in de Eindstand een rol speelde. De finishvolgorde was zoals hier genoemd. Rocli was een tevreden man met de plaatsen 1 en 3, de heer Meynendonckx zo mogelijk nog meer, een-na-oudste deelnemer en naar P2 geweldig. Uw beker komt er nog aan hoor, excuus nogmaals.



RGR Racing en Profun Racing waren in de race voor de plaatsen twee en drie in de Eindstand. RGR moest twee plaatsen voor Profun eindigen om de tweede plaats te pakken en dat lukte precies; in de Eindstand resulterend in wel 1 punt verschil in het voordeel van RGR Racing. Wat maakten jullie het spannend mannen!



In het VD Racing kamp werd een feestje gevierd. Dat kun je aan de Belgische deelnemers wel overlaten. Het werd een party toen de kampioenen VD Racing 3 waren gearriveerd. Het kampioensfeest bastte los…………



GK4 Formula Honda 9 PK:

Net geïntroduceerd in de GK4 en nu al een succes; de Formula Honda 9 PK is een aanwinst in de racing GK4. Een klasse met gelijkwaardige verzegelde motoren en uniformiteit die hoog in het vaandel staat, een meer dan betaalbare klasse ook nog eens.



Een eendaags evenement op de zaterdag; vier trainingen en een afsluitende race van een uur. Op Genk in donkere sferen onder vloedlicht. Hoe mooi kan het kartleven zijn. Uiteindelijk 16 deelnemers die de wedstrijd ingingen en een heerlijke strijd lieten zien. Een eerste optreden op een groot podium. Jullie waren de slagroom op de zaterdagtaart. Veel publiek op de tribune, het was jullie gegund. Dat gaat mooi worden in 2015.
Hieronder een foto-impressie.










Klasse Honda Cadet GK4;

De kampioen zou vandaag bekend worden. Een groot veld kwam aan de start met een aantal nieuwe rijdertjes in hun midden. Om daarmee te beginnen, Gijs en Max Stemerding, Senna Ekkers, Valentijn Smulders en Bas van Oostrum gingen meteen lekker mee en lieten zien uit het juiste racehout te zijn gesneden. Complimenten hoor voor jullie inzet en prestaties.

Er werd goed en strak geracet met de slicks in de regen. Tot in de laatste ronden had bijvoorbeeld Bram van Dooren zicht op het podium, totdat hij zich licht verremde, spinde en opnieuw kon beginnen.
De rijdertjes zaten zooo dicht bij elkaar, dat je zomaar vierde, maar ook zomaar tiende kon liggen. Megaspannend en een streling voor het oog.



Drie rijders konden kampioen worden; Quinten Bijwaard, Sam Balota en Thom Derksen. De strijd spitste zich ook drie races lang toe op dit drietal aangevuld met Berend van de Burg. Drie races lang spanning, met tot de laatste ronden niet duidelijk wie zich kampioen zou mogen noemen. In de dagstand resulteerde de strijd in twee rijders met evenveel punten op een en twee; Quinten Bijwaard en Sam Balota (5 punten) en twee rijders in een zelfde situatie op drie en vier; Thom Derksen en Berend van de Burg (12 punten). De snelste tijden brachten hen in deze genoemde volgorde op het podium. De dagwinst was voor Quinten.



Sam Balota en Quinten Bijwaard vochten een onderlinge strijd uit om het Kampioenschap, die uiteindelijk nipt in het voordeel van Sam Balota werd beslist. Sam trok hierdoor het kampioenschap in zowel het Totaalklassement als het Puntenklassement naar zich toe, voor Quinten Bijwaard en Thom Derksen in het Totaalklassement en Thom en Quinten in het Puntenklassement.



Bij de Rookies was het kampioene Georgina Driessen die een aardige kluif had aan Valentijn Smulders, dieaantoonde een goede regenrijder te zijn. In het Rookieklassement trok Valentijn verrassend de winst naar zich toe. Zomaar even de kampioene verslaan. Dat is weinigen gegeven dit jaar. Achter Georgina was het Frankie Meerhoff die de derde plaats naar zich toe trok. Hoe mooi!

Meer dan blij waren Ramon Lucassen en Frankie Meerhoff, die een prestatie van wereldformaat leverden. Beide jongens vlogen naar de plaatsen twee en drie in de Eindstand van het Rookieklassement. De ouders zo mogelijk nog blijer makend. Geweldig!



Een bijzondere vermelding voor die kleine Demi de Lange. Alle races aanwezig geweest bij de GK4 KIDs Club. Vandaag heeft ze gereden op de kleine baan van Genk. En Demi zette zomaar even de snelste dagtijd neer. Dat leverde haar een overweldigend applaus op bij de huldiging, Demi enigszins beduusd makend. Top hoor meiske!



Klasse 15 PK viertakt;

De klasse met jong talent, met het hele jaar al een gedreven strijd om iedere meter. En natuurlijk ook de strijd tussen de RK1 en Swissauto Mondial.
De drie kampioenschappen werden vandaag inzet van de races. Een strijd die vooral ging tussen Mike de Zwart met de Mondial en Nygel Verhaeren met de RK1. Hoe spannend het was tonen de uitslagen. Mike: 1,2,1, Nygel 2,1,2. Opgeteld vier en vijf punten, die de dagwinst naar Mike brachten.



Het kampioenschap kwam echter in Belgische handen, Nygel nam deze titel mee naar huis. Een onderling verschil van slechts zeven punten maakte hem voor even de meest blije jongen in België denk ik. Zijn maatje Michiel Tollenaere reed sterk en stelde via de derde plaats ook de derde plaats in de Eindstand achter Mike veilig.

Mike de Zwart was een glunderende gast. Hij haalde de titel in het Swissauto Klassement binnen. Twee in de Totaalstand, Kampioen in het Swissauto Klassement, een score om mee thuis te komen. Achter hem waren het Jordy Verboon en de jongste deelnemer Kevin van den Bosch die via de scores vijf en vier op de tweede en derde plaats eindigden in het Swissauto Klassement.



En dan blijft er nog een klassement over. Het RK1 klassement. Gewonnen de Nygel Verhaeren, voor Michiel Tollenaere en Tonnie Verdonck. Tonnie reed vandaag een sterke wedstrijd, resulterend in een mooie derde plaats in de RK1 race via een zesde plaats algemeen. Die komt er wel!



Klasse VT250 Junior;

Ik memoreerde het tijdens de prijsuitreiking al. Jullie laten zien dat je met acht rijders een van de spannendste races in de GK4 weg kunt zetten. Het hele seizoen al. Je weet nooit wie er zal winnen, het kampioenschap bleef open tot het eind, de kwaliteit is enorm. De VT 250 Junior in een notendop weergegeven.



Vandaag was het dan de beurt aan Krestho Kootstra. Zwaar bevochten, hard gestreden, geconcentreerd tot het eind. Dat was nodig om de overwinning te pakken. Krestho fikste het. Een andere rijder die dit zelfde etaleerde, Noah Lhoez, wilde de overwinning meenemen naar België. Beiden haalden zes punten, de snelste ronde was echter voor Krestho, die de dagwinst daardoor meenam naar Emmen.



Achter hen waren het Mickey Slotman – die zijn race van het seizoen reed – en Charno van Sonsbeek die om de derde podiumplaats vochten. Beiden sterk, beiden snel. Charno pakte nipt die derde stek. Hij moest tot het uiterste gaan om Mickey voor te blijven. Beiden fair tot en met. Geweldig mannen!



In eerste instantie dacht ik persoonlijk dat het de dag van Ted Monfils zou worden. De pole en snelste ronde waren voor hem. Een inschattingsfoutje in de formatieronde bracht hem een ongelukkige penalty. Desalniettemin reed hij sterk en liet zien altijd een podiumkandidaat te zijn.



Het kampioenschap is voor Noah Lhoez, met op twee en drie Krestho Kootstra en Charno van Sonsbeek, drie smaakmakers.

Klasse 2-T 125 Automaat;

Even nadenken. Hoe moet ik dit nu omschrijven.
OK dan. Racing zoals ik het zelden heb meegemaakt. Zo’n groot deelnemersveld, 33 in totaal, verdeeld over twee motormerken Iame en Rotax, Junior en Senior. Dat allemaal op een schitterende baan. Hop in de mixer en er komt een cocktail uit waarvan de heerlijke smaak lang op je tong blijft tintelen. Zo heb ik terugkijkend deze wedstrijd ervaren.



De wedstrijd stond vanzelfsprekend in het teken van de beslissing in het kampioenschap; zou het Dominique Snoecks worden, of Jeroen Buurman, of misschien toch nog Niels Nipperus?
En hoe zou de onderlinge verhouding zijn nu de grote groep ingeschreven Iame X30 rijders stond te trappelen om te laten zien hoe goed ze zijn?



De wedstrijd zou het allemaal openbaren. Mensen, wat hebben we genoten, wat een heerlijke gelijkwaardige en sportieve strijd hebben we gezien. Drieëndertig rijders die in drie races alles gaven waarop we stiekem hadden gehoopt. Dit was karting in optima forma.
Ik had het niet meer toen de vlag viel. De adrenaline stroomde flink denk ik. Genieten, daarmee omschrijf ik denk ik alles. België, Nederland, Iame, Rotax, Junior, Senior, dit waren de ingrediënten, topresultaten de uitkomst.

De Iame’s waren snel in handen van Rowan Grinwis, Filip Wojtowicz, Mike Bartels en Olivier Hart. De Rotax kreeg vooral van Bastian Hummel de sporen.
Dominique en Jeroen hadden een klus aan elkaar, Niels Nipperus had het lastig.



Om de hele race en alle rijders te omschrijven gaat niet, daarvoor zou ik te veel moeten memoreren en type ik morgen nog.
Aan kop was het megaspannend. Tot de laatste ronde in race drie was niet zeker wie de dagwinst zou pakken. Het werd Rowan Grinwis. Hij won de laatste race nipt voor Filip Wojtowicz, Mike Bartels en Bastian Hummel en werd terecht vol enthousiasme door zijn begeleiders binnen gehaald. Filip en Bastian eindigden ex aequo met slechts een punt achter Rowan op twee en drie. De snelste tijd bracht de beslissing met 7/100 sec. in het voordeel van Filip.



In de uitloopronde was het al duidelijk. Een juichende Dominique Snoeks realiseerde zich dat hij de kampioen 2014 was in het Automaatklassement. Een prestatie van formaat. Net als die van Jeroen Buurman en Niels Nipperus, die sterk op plaats twee en drie eindigden. De reacties van de begeleiders spraken boekdelen, wat waren ze terecht trots.



Bastian Hummel won het Rotax klassement voor Jeroen Buurman en Dominique Snoecks.
Het Eindklassement Rotax Max 165 kg: Dominique Snoeks - Jeroen Buurman - Niels Nipperus. Een dubbelslag voor deze mannen dus.



In de klasse 145 kg was het voor ons verrassend dat twee junioren zo hard met de senioren meereden; David Liwinski met de Iame X30 Jr en Ruurd Bijdendijk met de Rotax Max Jr stalen de show. Negen en tien in de dagstand en de overwinning in hun klasse werd hun deel.

Helaas was de klassementsleider niet aanwezig bij de race. Milo Ligtelijn was ziek geworden en was helaas huiswaarts moeten keren. Erg sneu voor Milo en Edyy. We hadden hen het kampioenschap hier zo graag glans willen zien geven. De glans die je verdiende jongen. Daarom een extra foto:



De eindstand 145 kg: Milo Ligtelijn – Nick van Vugt – Michelle Chieplik



Pff mijn vingers……..

De Iame’s deden niet voor elkaar onder. Het blijkt dat die motoren zo uit de doos hard gaan. De strijd aan de kop werd vooral een gezicht gegeven door de Iame’s. Dat geluid mensen!
De winst ging naar Rowan Grinwis, voor Filip Wojtowicz en Olivier Hart.

Het kampioenschap werd behaald door Jentsen Adriaenssens, net voor broertje Darragh. Gefeliciteerd jongens.

Klasse 2-T 125 Schakel;

Vijf rijders maakten vandaag de dienst uit; Kevin Lemmens, Thijs van den Heuvel, Eric Hellemans, Jasper de Brouwer en Joey Veenstra. Waarbij eigenlijk ook Jesse Smeets genoemd moet worden. Pech in race een wierp hem terug. Jesse kwam sterk terug, maar in dit geweld is een podiumplaats dan eigenlijk al niet meer haalbaar.



De vijf genoemde rijders maakten er een weergaloze show van. Kevin Lemmens reed met de VM wel erg sterk, net te sterk voor de achtervolgers. Kevin liet zien de terechte kampioen te zijn. Hij knalde naar de dagwinst.
Achter hem ging het minder eenvoudig. De resultaten in de drie races waren zodanig dat Thijs, Eric, Jasper en Joey onderling slechts met een enkel punt verschil eindigden.
De uitslag derhalve Kevin Lemmens – Thijs van den Heuvel – Eric Hellemans.
Waarbij aangetekend moet worden dat Eric de dagwinst voor het grijpen had op het moment dat hij zich verremde en doorgleed.



Eric, Gentlemen rijder - en dit ook op en top uitstralend - ging vandaag met drie bekers naar huis: Derde in het totaal klassement, tweede in het VM klassement en de winst in het Gentlemen Klassement. Doe dat maar eens na.



Thijs van den Heuvel was de sterkste bij de Iame rijders, gevolgd door Jesse Smeets.

In het Gentlemen klassement was er nog een heel blije rijder; Dylan Mevis op twee. Achter hem de sterke Floris Schouten op drie.




In de klassementen viel natuurlijk de beslissing in de Eindstanden;
Totaalklassement: Kevin Lemmens – Thijs van den Heuvel – Jesse Smeets
Gentlemen Klassement: Eric Hellemans – Floris Schouten – Dylan Mevis
VM Klassement: Kevin Lemmens – Joey Veenstra – Eric Hellemans
Iame Klassement: Thijs van den Heuvel – Jesse Smeets – Sven van de Wardt.



Klasse VT250 Senior;

Het blijft een waar spektakel; de klasse VT250 Senior. Sonoor ronkende, van paardenkrachten vergeven viertakten. Waarbij het hele seizoen een ding voorop staat: zie maar eens te winnen van Jeroen van As.



Jeroen wist zich gesterkt door een grote groep supporters die hem naar het kampioenschap schreeuwden. En dat hielp kennelijk, want Jeroen was sterk en behaalde via de tweede plaats het kampioenschap voor de tweede keer in successie binnen. Hulde.

Alleen stond er dit keer een rijder op - figuurlijk gesproken dan he? - die hem versloeg. En laat dat nu net Jorrit Rolvers zijn. Die aimabele gozer die het hele seizoen door pech werd achtervolgd. Jorrit man, wat reed je geweldig in de regen, wat was je competitief, wat was je onverslaanbaar vandaag. Een lust voor het oog jouw rijstijl. Wat gunde iedereen je deze afsluiting van het seizoen via de pole, snelste ronde en winst in alle drie de races. Fenomenaal. BaM.



Jeroen vocht vooral een strijd op papier uit met zijn naaste tegenstanders in het kampioenschap, Luca Koster en Jendrik Illner. De GM’s hadden het lastig in de regen. Jeroen zat in een zetel en bracht zich het kampioenschap door de tweede plaats te behalen voor Lorenzo Stolk, de rookie die een sterk seizoen reed. Lorenzo ging als de bandweer en was blij, wat heet super blij met deze goede afsluiting van het seizoen.



Onze Duitse GM rijders vochten een onderlinge strijd uit om de tweede plaats in de Eindstand. Deze strijd besliste Luca in zijn voordeel.
Waardoor de titel bij de motoren ging naar Swissauto voor twee keer GM.



En zo kwam, voordat we er goed en wel erg in hadden, een eind aan een perfecte racedag en een geweldig seizoen.
We gaan het seizoen in stijl afsluiten bij IKM Middelburg, waar we op zondag 14 december de prijsuitreiking met daarbij de Race of Champions houden.

Tot dan!