Sfeerverslag GK4 en BEKC wedstrijd 2 Circuit Pottendijk Emmen
Op het moment dat ik dit sfeerverslag schrijf, is het alweer enkele dagen geleden dat we op zondagavond de thuisrit aanvingen vanuit Kartcircuit Pottendijk Emmen. Het was laat geworden. De tijd was werkelijk voorbijgevlogen. Wat een weekeinde zeg! Eerlijk gezegd, vanaf het moment dat ik daar wegreed dwalen mijn gedachten telkens weer af naar dat grandioze kartweekeinde dat we met ons allen beleefden. De drie foto albums op mijn Facebook pagina geven volgens mij een aardige indruk van twee heerlijke racedagen. Vanaf het moment van plaatsen flitsten al een paar honderd likes, tags en berichten voorbij. Dank voor de fijne reacties en mooie commentaren die u bij de foto’s heeft gezet. Dat geeft de burger moed. De albums geven hopelijk ook de sfeer weer die u weet te creëren. Wat zijn we daar ondertussen trots op. Dat u een raceweekeinde op deze manier inhoud geeft. Werkelijk bijzonder!
Hoe moet je dat GK4 - BEKC weekeinde nu omschrijven? Ik zit niet snel zonder woorden, maar nu wordt het toch wel even lastig. Moet ik beginnen met de rit er naar toe? Eigenlijk wel, want die rit maakt wezenlijk deel uit van het weekeinde dat je tegemoet gaat, een startmoment zogezegd. Ik dacht in de auto al snel aan de baan die is verlegd en dat sommige mensen zich daar druk om maakten. Die gedachte was ook snel weer verdwenen, want ik realiseerde me al gauw, dat zorgen maken bij een verandering menselijk is, en ook dat het juist inrichten van de baan de familie Rodenburg wel toevertrouwd is. (En dat bleek, en hoe!)
Dan mijmeren over wat het weekeinde mogelijk zou gaan brengen. Een mooie groep deelnemers die hopelijk zou zorgen voor strakke en spannende wedstrijden, een volle paddock waar het goed toeven is, een baan met horecagelegenheid waar je je welkom voelt, een overweldigende belangstelling voor de GK4 Mini Kids Club, een serie springkussens voor de jongsten, de feestelijke opening van een nieuwe kartshop, de twee avonden in het hotel met gelijkgerichte mensen en ons vooral bezighouden met onze mooie hobby die karting heet.
Een dilemma, rustig muziekje a la Il Divo of even knallen. Het werd het laatste met twee CD's van Pearl Jam achter elkaar. En dan kom je snel in de stemming hoor! De rit was dan ook gevoelsmatig zo voorbij. Het hotel in, onder het genot van een pilske lekker buurten met Rein en Kyle, een te korte nacht en dan hoppa vroeg er uit en naar de baan, naar m'n maten in de organisatie en baanploeg. Alles in gereedheid brengen, bekersets tellen, pfff het zijn er 17 met 70 losse bekers, niks vergeten? Showtime!
Op zaterdag krioelt het in no time van de GK4 Mini Kids en familieleden die van de gelegenheid gebruik komen maken om gratis te rijden in de pauzes. Ja, veel mensen, tijd te kort; oké dan ook maar de pauzes op de zaterdag ter beschikking stellen nietwaar? Wat een lol, wat een heerlijk gezicht die families die hun kroost vaak de eerste meters zien maken. Zie de foto's op mijn Facebook pagina en glimlach met ons mee. Een bijzonder woord van dank aan KartParts, dat de shop feestelijk opende en een vloot van die minikarts ter beschikking stelde.
Nieuwe teams, rijders en ouders in de GK4 en BEKC werden in de ochtenduren bijgepraat, Circuit Pottendijk werd tijdelijk omgetoverd tot het episch centrum van de landelijke kartsport. Het werd volle bak, een gevulde paddock en met rijen auto's langs de weg. Piet raakte in de stemming en liet de muziek twee dagen lang schallen. DJPIET had arrived! Ik heb het nog nooit gezien, maar op de zondag werd er onder de partytent daadwerkelijk gehouset - zeg ik dat zo goed? - door een grote groep deelnemers. Met als resultaat dat er zowel op als buiten de baan werd geswingd. Want laten we vooral niet vergeten dat de GK4 en BEKC kart-entertainment van de bovenste plank bieden, een swingend geheel van racers op en naast de baan. Sultans of Swing……..
Je ziet dat iedereen in die positieve sfeer wordt meegenomen. Of je wilt of niet, je ontkomt er niet aan. We maken deel uit van een momentum in de kartgeschiedenis, dat we koesteren en waar we hopelijk later nog eens met een voldaan gevoel op terug kunnen kijken.
De vrije trainingen wezen al snel uit dat het zowel in de BEKC Endurance op de zaterdagavond als in de GK4 Sprint races op de zondag heel spannend zou gaan worden. Met diverse nieuwe rijders die mee kwamen trainen en er mogelijk de volgende race staan. Wat zat iedereen dicht bij elkaar.
Het werd een weekeinde ook van wisselende weersomstandigheden, waardoor het bezige-bijen-effect almaar toenam. Mooi om die keuzes tussen slicks en regenbanden gemaakt te zien worden. Keuzes die bij de een goed en bij de ander slecht uit zouden pakken. Nog op het laatste moment over op regenbanden of niet, naar elkaar kijken, elkaar in de maling nemen, het gebeurde allemaal. Kijk maar eens naar de filmpjes op Facebook, bijvoorbeeld Jesse Smeets die de keuze werkelijk op het allerlaatste moment neemt……..Dat maakt het racen extra mooi en interessant.
De weersomstandigheden zorgden ook voor een extra dimensie voor de wedstrijdleiding en baanploeg. Wat die presteerden dit weekeinde, ik neem mijn petje voor hun af. Het lijkt allemaal zo eenvoudig. Is het niet. De starts en wedstrijden verliepen vlekkeloos dankzij de discipline van de rijders, maar ook dankzij de tomeloze inzet van de GK4 crew.
De ridders van de BEKC maakten er gewoontegetrouw weer een spectaculaire show van. De baan lag er echt geweldig bij toen het spreekwoordelijke startschot werd gegeven voor de eerste 3-uursrace in de geschiedenis van de BEKC. En dat beviel de rijders zo goed, dat we ook al meteen na afloop de verzoeken voor een langere race op Hahn kregen. Amusement gegarandeerd bij deze mannen.
Als je een vriendenclub hebt ga je toch een Rotax halen, monteren en racen? De teams met oudere en zwaardere rijders zijn gewaardeerd met een extra klassement, het Gentlemen Klassement. Een initiatief van o.a. Erwin van Hoppe. Dat geeft een extra beleving aan racing voor deze G-teams. Ook voor de punten en bekers gaan, dat hoort er toch bij? Er kwamen nieuwe G-teams, zoals RGR, een vriendenclub die meteen sterk bleek. Ze pakten de handschoen op en gingen vanaf Genk de strijd vol overgave en met succes aan.
Uiteindelijk ging de eerste overwinning in dit klassement naar het uitstekend presterende team van VeersedamAuto.
Naarmate de BEKC race vorderde bleven er in het totaalklassement drie teams over die nog in de zelfde ronde streden om de overwinning. En dat na drie uren! Het was voor de neutrale toeschouwer genieten van de spectaculaire onderlinge strijd en schitterende inhaalacties die we kregen voorgeschoteld. Voor het eerst ging een Nederlands team met de overwinning naar huis. Naar Zeeland wel te verstaan, want het was het team met de korte naam VeersedamAuto-KastaciAuto dat knap won.
We weten ondertussen allemaal dat de Belgische teams "The Teams to Beat" zijn. Daar zit werkelijk zo enorm veel know-how! En als dat dan een keer lukt, dan is de vreugde bij de Nederlanders terecht heel groot. Want dat lukt je niet zomaar. En het mooie is dat iedereen het elkaar gunt. Sportsmenship heet dat geloof ik. Het was het winnende team trouwens dat met haar aanhang nog even stevig ging housen in de partytent van Piet. De vreugde die de overwinning met zich mee bracht straalde er van af!
Het Gentlemen Klassement is voor ons nog wel even wennen hoor. Er waren nu negen teams die er voor in aanmerking kwamen. We denken niet dat de formule al definitief is. Samen met een paar teams en rijders houden we de voorwaarden om Gentlemen team te zijn nog even een keer tegen het licht.
De door Pottendijk georganiseerde BBQ op zaterdagavond werd een moment van verbroedering. Tot laat in de avond werd er gepraat, gediscussieerd, gefilosofeerd over karting. Onder het genot van wat drankjes trouwens. Met een speciaal woord voor de gangmakers Jan Cramer en Piet Rodenburg die hun kartverhalen - ondertussen kartsagen - van de nodige jus voorzagen.
Op de zondagochtend ging het spektakel daar verder waar het op zaterdag was geëindigd. Met al vroeg weer heel veel mensen aanwezig. Nu was het de beurt aan de GK4 deelnemers om het sportief geweld van de BEKC te evenaren. Het weer werkte voor de een niet en voor de ander juist wel mee. Regen afgewisseld met droge perioden. Of was het andersom? In alle klassen werd er afgetast in deze eerste wetraces van het seizoen. Het gevolg was meer dan enerverende wedstrijden.
Als ik zo wat forums lees vraagt een enkeling zich af hoe het kan dat er bij de GK4 mooie volle startvelden zijn. Wel, kom eens kijken en je weet genoeg. Zie hoe de mensen onderling met elkaar omgaan, zie hoe men elkaar helpt, zie hoe er met winst en verlies - naar elkaar - wordt omgegaan en vriendschappen ontstaan, zie hoe de tenten open zijn, zie hoe fair er wordt gestreden, zie hoe de verzegelingen hun werk doen in alle klassen, zie hoe open en transparant alles is, zie…………het zelf.
By the way, zie ook hoe Honda Cadetrijder Pepijn Kraaijeveld als gevolg van een scheenbeenbreuk niet mee kon doen. Maar toch de reis naar Emmen maakte met ouders en zusje en vanuit de rolstoel zijn maatjes aanmoedigde. Een kippenvel momentje. Zusje Sterre was natuurlijk present in de GK4 Mini KIDs Club die in de pauzes acte de presence gaf onder de wervelende leiding van Yvonne Verhaag. Met meer aanmeldingen dan beschikbare plaatsen. Wat deden de kids hun best, wat waren ouders trots.
In de context van verzegeling en onze strijd tegen tuning is het ook goed om te zien hoe bijvoorbeeld de firma Schuurman de GK4 filosofie - verzegeling van motoren voor gelijke strijd - heeft omarmd en kort voor het GK4 weekeinde een bericht uit deed gaan. Men geeft onder voorwaarden een jaar garantie op de nieuwe RK1 motoren. Een stimulans voor mensen die een instap in de 15 PK klasse willen maken, nadat Van der Valk Hotel Tiel voor deze klasse ook al een duit in het zakje had gedaan via de sponsoring van de Swissauto Mondial motoren. Die nog steeds staat trouwens. Een stimulans ook voor ons om deze ingeslagen weg te blijven volgen.
Hoe die verzegeling haar werk doet werd meteen al door de Cadetjes geshowd. De hele club van ruim 20 deelnemertjes zat drie races lang akelig dicht bij elkaar. GENIETEN in ėėn woord; ook van de nerveuze begeleiders, vaak nerveuzer dan de Kids, of niet vaders Bult en Meerhoff? Genieten ook van de rookies zoals Summer Webb. En van zomaar een voorbeeld, Tim Lucassen, die veel waar voor vaders’ geld kreeg. Tim reed als gevolg van zijn slippartijen twee keer zo ver als alle anderen. Maar zo leer je het wel!
Het is toch prachtig om te zien hoe alle klassen en deelnemers groeien. Deelnemers die al snel aan elkaar gewaagd blijken te zijn, zodat we races mee maken waarvan we ook in Emmen weer getuige mochten zijn. Fair and Square, met - figuurlijk dan - strijden met open vizier.
We zagen inhaalacties die je niet direct voor mogelijk hield, ik heb ze zien maken door alle Cadetjes en - sorry dat ik de rest van de 80 deelnemers vergeet - Kevin van den Bosch (gewoon buitenom), Jeroen van As (geroutineerd), Floris Schouten (onvervaard), Nick Jansen (niet 1 maar tig, wat intelligent gereden!), Haddy Wolfs (gedurfd), Ricardo Doornbosch (spectaculair), Amish Banwari (slim buitenom), Sam Balota (zo jong en al zo snel in de regen), Bas Harting, Kyle Tannenbaum, Milo Ligtelijn e.a. Maar heb ook routine verkeerd zien kijken, naar rechts en ingehaald worden op links. Kzeg nie wie. Sterk gereden ook door de Rookie in de VT250 Senior, Philip Stern; wirklich einzigartig als Rookie!
Echt, als ik een compleet raceverslag zou maken - zoals Bas Kaligis van raceXpress voor ons verzorgt - zou ik papier te kort komen om dit weekeinde te beschrijven. Ik stop er dan ook maar mee, voordat ik toch per ongeluk alle races af ga werken.
We gaan ons opmaken voor de eerste race op het nieuwe Circuit van Raceway Venray. We hebben veel in petto, veel bijzondere zaken in gedachten. We doen met de mensen van Venray ons best om dat weekeinde tot een positieve onvergetelijke happening te maken! Hopelijk tot dan, 10 en 11 mei! We kijken er naar uit U bent van harte welkom. Het GK4 Team
See you in Venray
