|
Zo'n beetje wel, maar jij toch ook wel Maarten?
De S, K en W motoren zijn wat oudere motoren die je eigenlijk van verre kan herkennen aan de van origine rode kap van de geforceerde koeling die de cilinder overdekt.
De compacte motoren hebben verschillende filter en uitlaat uitvoeringsvormen (van rudimentair simpel tot voor die tijd geavanceerd) en starten doe je vrij probleemloos met een trekkoordje. De vermogens verschillen wat en ze waren in de tijd dat er nog wedstrijden voor waren geliefde objecten voor tuning en foefelen. Vaak zijn ze getooid met Tilletson of Ibea carburateurs, vlotterloos en met verstelbare sproeiers zodat je je vrij makkelijk aan elke baan en weersomstandigheid kan aanpassen.
Niet alles is zomaar meer nw verkrijgbaar al kan je met wat zoekwerk nog steeds je spulletjes kopen of -veel makkelijker- voor weinig geld een reservemotortje op de kop tikken en dat in te zetten bij evt onverhoopte stukken op de baan. Echter, vanwege de eenvoud en de enorme betrouwbaarheid (oa ook door de geforceerde koeling) zie je ze ook na vele uurtjes dienst nog trouw in toeren klimmen en rondje na rondje voldraaien. Iets minder vermogen dan de huidige generatie motoren maar zeker voor de beginner en/of recreant met een beperkt budget nog steeds een aanrader te noemen. Zelfs op de mini cursus van vandaag op Strijen waren er weer een aantal en die doen het gewoon prima. Er zijn nog steeds landen zoals Zweden waar de kloon van deze motor gewoon de norm is voor racen, het gaat dan over de Raket motor van Radne
-Daarna kwam de generatie A2 motoren van vooral Iame Parilla maar ook Comer die wel hetzelfde type carb kenden maar luchtkoeling en de trekstarter had plaats gemaakt voor een door de rijder te bedienen electrische starter. De A2 is vooral herkenbaar aan de toen moderne maar nu gedateerd ogende maar probleemloze accu-knoppenkast bediening. Ook voor de A2 motoren worden geen wedstrijden meer georganiseerd en ze missen een stukje vermogen tov de opvolgende generatie, je komt ze echter nog steeds in flinke aantallen tegen op de kartbaan met vele tevreden rijders.
-De laatste generatie is de A1, vele merken waarin LKE op dit moment de toon voert na vele jaren Parilla, een beetje Comer en in landen zoals Italië nog enige andere merken als Vortex en Bmb. Net zoals alle beschreven typen zuigergestuurd maar met een modernere knoppenbediening die losgekoppeld is van de accu, Dellorto PHBE 18BS vlottercarb met losse sproeiers en een CDI kast die het max toerental begrenst op 14000 rpm. (in Italie is er ook een 11000 rpm uitvoering voor de jongere rijders) Er zijn ook mix varianten zoals zonder CDI, in Engeland de minder vermogende Parilla Swift met trekkoordstart en de in Duitsland populaire zgn Waterswift, een thermisch geoptimalissrde watergekoelde versie van de 60cc. Alle in NL gangbare typen ontlopen elkaar nauwelijks in opbouw en vermogen, de componenten lijken op elkaar maar kunnen afwijken. Wij hebben een Comer, die een ander carter, cilinder, zuiger en koppeling heeft dan bijv een LKE of een Parilla. Al die modellen delen bijv weer de ontsteking. Comers schijnen iets lastiger af te stellen te zijn maar als ze goed staan dan houden ze goed bij.
Vermogen ligt rond de 10 pk, niet gek uit 60cc.
Je hebt het vast al gemerkt, op het www vind je maar weinig over de 60cc klasse, zeker de motoren van weleer, en da's jammer. Newby als ook ik in deze klasse ben heb ik gemerkt dat kennelijk niemand op het forum in staat is om vragen erover te beantwoorden, da's jammer want onbekend maakt ten onrechte onbemind. De 60cc klasse loopt al heel lang mee en is in een behoorlijk aantal landen nog enorm populair net als soms de 50cc raceklasse met de onverwoestbare leuke vlotte Comer C50 eronder.
In Nederland zijn er soms veel duurdere, soms minder vermogen afgevende "alternatieven" in de Micromax en Cadet maar op een baan als Strijen blijkt voortdurend hoe leuk financieel en technisch bereikbaar dit soms enorm onderkende basic en pure racy concept eigenlijk is. Leuk om de eerste kartstappen mee te maken iig!
|
